Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΉ SUERNIS ΚΑΙ Η NECROPAN ( ΤΟ ΧΡΥΣΌ ΓΈΝΟΣ ΤΟΥ ΗΣΊΟΔΟΥ - ΟΙ ΑΡΧΑΊΟΙ ΜΑΓΟΙ ΤΟΎ ΚΆΡΛΟΣ ΚΑΣΤΑΝΕΔΆ).
° Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΉ SUERNIS ΚΑΙ Η NECROPAN °
Η χώρες της Suernis και της Necropan μνημονεύονται στο βιβλίο A Dweller on Two Planets or The Dividing of the Way του Αμερικανού συγγραφέα Frederick Spencer Oliver, το οποίο εκδόθηκε το 1905 .
CHAPTER X
REALIZATION
Όταν τα έθνη επιδιώκουν να κάνουν την θρησκεία απόλυτα κυρίαρχη στις υποθέσεις τους, το αποτέλεσμα είναι βέβαιο ότι θα είναι καταστροφή.
Η θεοκρατική πολιτική των Ισραηλιτών ήταν μια συγκεκριμένη περίπτωση και, όπως θα αντιληφθεί ο αναγνώστης, οι Suernis και Necropan ήταν παραδείγματα ακόμη νωρίτερα στην ιστορία του κόσμου.
Και ο λόγος δεν είναι ότι η θρησκεία είναι μια αποτυχία. η δύναμη αυτού του δίσκου της ζωής μας πρέπει να μεταφέρει την αλήθεια και νομίζω ότι τίποτα δεν είναι καλύτερο από την καθαρή θρησκεία αμόλυντη.
Όχι, ο λόγος για τον οποίο μια επιτυχημένη θεοκρατία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει μόνιμα είναι ότι η προσοχή των υποστηρικτών πρέπει να δοθεί σε πράγματα πνευματικά οφέλη για να καταστούν τα πνευματικά επιτυχημένα , και τα της Βασιλείας του Θεού δεν μπορούν ποτέ να είναι πράγματα της γης.
Όχι, τουλάχιστον, έως ότου ο άνθρωπος αναπτυχθεί πλήρως στην έκτη ή ψυχική αρχή του, δεν εξαγνιστεί, με τη φωτιά του Πνεύματος,
Η Σουέρνις και η Νεκροπάν είχαν έναν πολιτισμό τον οποίο τώρα αντιλαμβάνομαι ότι ήταν ομότιμος με τον δικό μας, αν και τόσο διαφορετικός.
Επειδή όμως διέθετε ελάχιστα ένα κοινό σημείο με αυτό του Ποσειδώνα, επομένως οι άνθρωποι της τελευταίας χώρας ( Ατλαντίδας ) τις αντιμετωπίζουν με ένα είδος περιφρόνησης όταν το συζητάνε μεταξύ τους.
Αλλά ήταν πολύ σεβαστοί στη συμπεριφορά τους προς αυτούς τους ανθρώπους, για λόγους που θα σας παρουσιάσω αυτήν τη στιγμή.
Οι διαφορές στους δύο αιώνιους πολιτισμούς έγκειται στο γεγονός ότι ενώ η Ατλαντίδα τείνει στην ανάπτυξη των μηχανικών τεχνών, και στις επιστήμες που έχουν να κάνουν με τα υλικά πράγματα και ήταν ικανοποιημένοι να αποδέχονται χωρίς αμφιβολία τη θρησκεία των προγόνων τους, οι Suerni και Necropani ελάχιστα λαμβάνει υπόψη οτιδήποτε δεν είναι κυρίως απόκρυφο και θρησκευτικής σημασίας-πρακτικό.
Αρχές και αληθινά, απόκρυφοι νόμοι που επηρεάζουν την ουσιαστικότητα-αλλά πάντως ήταν απρόσεκτοι για τα υλικά αντικείμενα, εκτός από ό, τι αφορούσε τη σωστή διατήρηση της ζωής τους .
Ο κανόνας ζωής τους συνοψίστηκε στην αρχή του να μην λαμβάνουν υπόψη τη ζωή που τους αφορά αλλά να παραμελούν το παρόν κυνηγόντας το μέλλον.
Η ζωτική αρχή του Ποσειδώνα ήταν να επεκτείνει την κυριαρχία της στα φυσικά πράγματα.
Υπήρχαν εκείνοι που φιλοσοφούν πάνω στο πνεύμα των καιρών, οι θεωρητικοί του Ποσειδώνα, και αυτοί σχεδίασαν μια προγνωστική εικόνα του ατλαντικού πεπρωμένου.
Επισήμαναν το γεγονός ότι οι υπέροχοι φυσικοί μας θρίαμβοι, οι τέχνες, οι επιστήμες και η πρόοδός μας, εξαρτώνταν απολύτως από τη χρήση της απόκρυφης δύναμης που αντλείται από τη Νυχτερινή πλευρά της φύσης.
Στη συνέχεια, αυτό το γεγονός τοποθετήθηκε δίπλα -δίπλα με το γεγονός ότι οι μυστηριώδεις δυνάμεις τηε Σουέρνι και Νεκροπάνι χρωστούσαν την ύπαρξή τους στο ίδιο απόκρυφο βασίλειο και το συμπέρασμα..
..ήταν ότι με την πάροδο του χρόνου θα αυξανόμασταν επίσης αμέριμνοι για την υλική πρόοδο και θα αφιερώναμε την ενέργειά μας σε αποκρυφιστικές μελέτες.
Κατά συνέπεια, τα προαισθήματα τους ήταν εξαιρετικά ζοφερά.
Ωστόσο, ενώ οι άνθρωποι άκουγαν με σεβασμό, η αποτυχία αυτών των προφητών να προτείνουν μια θεραπεία τους κατέστησε σε κάποιο βαθμό αντικείμενα μυστικής περιφρόνησης. Όποιος βρει σφάλμα σε μια υπάρχουσα κατάσταση και δεν μπορεί να ομολογήσει ότι μπορεί να αντικαταστήσει ένα καλύτερο, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει δημόσιο χλευασμό.
Εμείς, ως Άτλαντες, γνωρίζαμε ότι τα μυστηριώδη έθνη πέρα από τα ύδατα διέθεταν ικανότητες που ουσιαστικά νίκησαν τα επιτεύγματά μας, όπως η δύναμή μας να διασχίσουμε τα εναέρια ή θαλάσσια βάθη, τα γρήγορα αυτοκίνητά μας, τα υποθαλάσσια θαλάσσια πλοία μας.
Όχι, δεν καυχιόντουσαν για τέτοιες ευκολίες, αλλά δεν είχαν καμία ανάγκη να συνεχίσουν την πορεία της ζωής τους και, ως εκ τούτου, όπως υποθέσαμε, καμία επιθυμία για τέτοιες συσκευές.
Ίσως η περιφρόνησή μας επηρεάστηκε περισσότερο από την συνηδειτοποίηση, γιατί στην πιο νηφάλια σκέψη μας αναγνωρίσαμε, χωρίς μικρό θαυμασμό, την υπεροχή τους.
Τι κι αν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε, να δούμε, και να ακούσουμε ?
( σμσ του μεταφραστή Τηλεόραση και κινητή τηλεφωνία )
Πραγματικά, ποτέ δεν ξέραμε τα δεινά του χωρισμού από τους φίλους μας. θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του εμπορίου και να μεταφέρουμε τους στρατούς μας σε περιόδους πολέμου με μια αποστολή που θα μπορούσε να περάσει σε όλο τον κόσμο σε μια μέρα.
Ολα αυτά, εφόσον οι μηχανικές και ηλεκτρικές μας κατασκευές ήταν σε ετοιμότητα.
Τι ωφέλησε όμως όλη αυτή η υπέροχη ικανότητα;
Κλείστε έναν από τους πιο μαθημένους Xioqui ( πανεπιστήμιο ) σε ένα μπουντρούμι και όλες οι γνώσεις του θα ήταν τόσο άχρηστες. δεν θα μπορούσε, στερημένος με τέτοιο τρόπο από εργαλεία ή φορείς, να ελπίζει να δει, να ακούσει ή να διαφύγει χωρίς εξωτερική βοήθεια.
Οι θαυμάσιες δυνατότητές του εξαρτώνταν από τη δημιουργία της διάνοιάς του.
Όχι τόσο με τους ανθρώπους της Suern είτε με της Necropan.
Πώς να εμποδίσει έναν από αυτούς τους ανθρώπους, κανένας δεν ήξερε.
Κλεισμένος σε ένα μπουντρούμι, θα σηκωνόταν και θα έβγαινε σαν τον Σαούλ της Ταρσού. μπορούσε να δει σε οποιαδήποτε απόσταση, και αυτό χωρίς νάιμ.
Άκουγε εξίσου χωρίς νάιμ. περνάει μέσα από τους εχθρούς χωρίς να τους δεί κανένας από αυτούς. Τι, λοιπόν, ωφελήσαν από τα επιτεύγματά μας αν ήταν αντίθετα με αυτά της Suernis και του Necropan;
Το ό, τι χρησιμοποιούμε τα πολεμικά μας όργανα ακόμη και εναντίον ενός τέτοιου λαού, ένας άντρας του οποίου, κοιτώντας με τα μάτια που λάμπανε το φοβερό φως μιας θέλησης που ασκήθηκε για να εκσφενδονίσει ως αντίποινα τις αόρατες δυνάμεις της Νυχτερινής πλευράς, θα μπορούσε να προκαλέσει μαρασμό στους εχθρούς μας ως πράσινα φύλλα πριν από την καυτή ανάσα της φωτιάς;
Ήταν εδώ τα βλήματα χρήσιμα ;
Χρήσιμα όταν το άτομο στο οποίο είχαν στόχο μπορούσε να τα σταματήσει (με την δύναμη του μυαλού ) στην αστραπιαία πορεία τους και να τους κάνει να πέσουν σαν γαϊδουράγκαθο στα πόδια του.?
Ποια ήταν, μάλιστα, η αξία των εκρηκτικών, η πιο τρομερή από τη νιτρογλυκερίνη, που έπεσαν από το vailx που ήταν χιλιόμετρα πιο πάνω στο μπλε θησαυροφυλάκιο του ουρανού ?
Κανένας οτιδήποτε ....διότι ο εχθρός, με το προνοητικό βλέμμα και τον τέλειο έλεγχο των δυνάμεων της Νυχτερινής πλευράς που δεν γνωρίζαμε, θα μπορούσε να συλλάβει τον αντιτορπιλικό που πέφτει και αντί να υποστεί ζημιά θα μπορούσε να εκμηδενίσει αυτό το υψηλό πλοίο και το ζωντανό φορτίο του.
Ένα καμένο παιδί φοβάται τη φωτιά και στο παρελθόν προσπαθήσαμε να κατακτήσουμε αυτά τα έθνη και αποτύχαμε καταστροφικά. Το απωθημένο ήταν το μόνο που επιδίωκαν να επιτύχουν και ήταν επιτυχημένο σε αυτό, είχαμε αφήσει να πάμε με ειρήνη.
Καθώς τα χρόνια επεκτείνονταν σε αιώνες, οι τρόποι μας έγιναν επίσης μόνο αμυντικοί, ποτέ επιθετικοί, και λόγω αυτής της αλλαγής από την πλευρά του Ποσειδώνα, δημιουργήθηκαν φιλικές σχέσεις μεταξύ των τριών εθνών.... "
Ανάλυση του θέματος του κειμένου :
Κατ αρχήν το να διαβάζουμε σε ένα βιβλίο του 1905 για υπερσύγχρονη τεχνολογία πολέμου και ατομικές βόμβες και αμερικανικού τύπου πεζοπόρα τμήματα στρατού αυτό από μόνο του ξεπερνά τα όρια της στοιχειώδους λογικής.
Δεύτερον αυτό που είναι σημαντικό είναι η αναφορά του συγγραφέα στον πληθυσμό της αρχαίας Ατλαντίδας ο οποίος ανέρχεται στα 35 εκατομμύρια ψυχές και συνεχίζει και λέει ότι τότε ήταν 3 τα έθνη της γης .
Λαμβάνοντας υπόψη την γεωμορφολογία της αρχαίας γής θα πρέπει να σκεφτούμε ότι η Σουέρνις και η Νεκροπάν είναι χώρες / ήπειροι κομμάτια της πρωταρχικής Λεμουρία οπότε πάλι επιστρέφω στο χάρτη που έδειξα και σε προηγούμενες αναρτήσεις μου ο οποίος πιστεύω ότι είναι πολύ κοντά στο σωστό .
Γύρω στα 200 εκατομμύρια χρόνια πριν, η Παγγαία άρχισε να διασπάται.
Μεταξύ της βορειοανατολικής Αμερικής και της Βορειοδυτικής Αφρικής, ένας νέος ωκεανός σχηματίστηκε - ο Ατλαντικός Ωκεανός, μολονότι η Γροιλανδία (δίπλα στη Βόρεια Αμερική) και η Ευρώπη ήταν ακόμη ενωμένες.
Ο διαχωρισμός της Ευρώπης και της Γροιλανδίας συνέβη περίπου 55 εκατομμύρια χρόνια πριν (στα τέλη του Παλαιόκαινου). Η Λαυρασία τελικά χωρίστηκε σε όλες τις ηπείρους, γι'αυτό και πήρε την ονομασία: Λαυρεντία (Βόρεια Αμερική σήμερα) και Ευρασία (με εξαίρεση την Ινδία).
Στον χάρτη διακρίνονται πέριξ της αρχαίας Ατλαντίδας οι επαρχίες της σε Αφρική , Ιβηρία και Βόρεια Αμερική , Αυστραλία και Ευρώπη οι οποίες πράγματι λόγο θέσεως μπορεί ο στρατός της χώρας του Ποσειδώνα να έχει άμεση πρόσβαση σε μια μέρα .
Απο την άλλη πλευρά έχουμε Αφρική - Αδρία και Ευρασία , τρεις μεγάλες χώρες με τρία έθνη ακριβώς όπως αναφέρει το δημοσίευμα.
Από εκεί και πέρα η αφήγηση χάνεται μέσα στο πλαίσιο του υπερφυσικού χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι αλήθεια .
Ο Ησίοδος μιλάει για ένα αρχαίο χρυσό γένος ανθρώπων που είχε ακριβώς τις ίδιες ιδιότητες που περιγράφονται στο βιβλίο , ο συγγραφέας Κάρλος Καστανεδά αναφερόμενος στους αρχαίους μάγους περιγράφει ακριβώς τα ίδια πράγματα ...
Το μόνο σημαντικό σημείο που θα πρέπει οπωσδήποτε να δωθεί ιδιαίτερη έμφαση είναι το ότι ενώ η Ατλαντίδα ανέπτυξε την τεχνολογία και τεχνογνωσία αλλά όχι την μαγεία και την θρησκεία όπως είναι σήμερα , τα άλλα δύο έθνοι άφησαν στην άκρη την τεχνολογία και τεχνογνωσία για να αναπτυχθεί η πνευματική τους οντότητα ..
Προσοχή εδώ ότι μιλάμε για μάγους και σαμάνους και όχι θεοσεβούμενους και θεοφοβούμενους των μετέπειτα πολιτισμών ...
Ουσιαστικά λοιπόν έχουμε μια αποδυνάμωση των ανθρώπων και των πνευματικών δυνάμεων όσο η θρησκεία γίνεται όλο και περισσότερο θεοκρατία στο πέρασμα των αιώνων μέχρι σήμερα που δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για γνώση και πνευματικές δυνάμεις καθώς όλοι είναι σκλάβοι του ιερατείου από την μια πλευρά και του life style από την άλλη...
Ευάγγελος Αδαμάκης
