R'lyeh
R'lyeh
The Call of Cthulhu
Ο Νορβηγός ναυτικός Γκούσταφ Γιόχανσεν , αφηγητής ενός από τα παραμύθια στο διήγημα, περιγράφει την τυχαία ανακάλυψη της πόλης:
«μια ακτογραμμή από ανακατεμένη λάσπη, χυλό και ζιζάνια κυκλώπεια τοιχοποιία που δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από την απτή ουσία του ο υπέρτατος τρόμος της γης-η εφιαλτική ερειπωμένη πόλη της R'lyeh ... απεχθή απαίσια σφαίρα διαστάσεων εκτός από τη δική μας ».
Το διήγημα υποστηρίζει επίσης την προϋπόθεση ότι ενώ είναι παγιδευμένος στο R'lyeh, ο Cthulhu θα επιστρέψει τελικά, με τους πιστούς να επαναλαμβάνουν συχνά τη φράση Ph'nglui mglw'nafh Cthulhu R'lyeh wgah'nagl fhtagn : "
Ο Lovecraft ισχυρίζεται ότι το R'lyeh βρίσκεται στους 47 ° 9′S 123 ° 43′W στο νότιο Ειρηνικό Ωκεανό.
Ο συγγραφέας August Derleth , σύγχρονος ανταποκριτής του Lovecraft, τοποθέτησε τον R'lyeh στους 49 ° 51′S 128 ° 34′W .
Οι τελευταίες συντεταγμένες τοποθετούν την πόλη περίπου 5.100 ναυτικά μίλια (9.400 χιλιόμετρα) από το πραγματικό νησί Pohnpei (Ponape), τη θέση της φανταστικής « Γης Ponape ». Και οι δύο τοποθεσίες βρίσκονται κοντά στον πόλο του απροσπέλαστου του Ειρηνικού ( 48 ° 52,6′S 123 ° 23,6′W ), το σημείο στον ωκεανό πιο μακριά από οποιαδήποτε χερσαία μάζα.
Η αλήθεια πίσω από το τον μύθο...
Ακολουθώντας τις οδηγίες που αναγράφονται στα διηγήματα και αναρτώνται και εδώ , πραγματικά οδηγούμαστε σε ένα συγκεκριμένο μέρος της γης που είναι σήμερα το νησί Pohnpei που θα πει το νησί Πάνω ( pohn ) και από τον πέτρινο βωμό ( pei )" (παλαιότερα γνωστό ως Ponape ή Ανάληψη , δηλαδή το νησί της αναλήψεως ... Εδώ λοιπόν μπαίνει το λογικό ερώτημα ποιος αναλήφθηκε , και που αναλήφθηκε ?
Σαφώς και υπάρχουν πολλές υπόνοιες για μεταφυσική δραστηριότητα και φαινόμενα αλλοδιαστασιακών περασμάτων πράγμα που σημαίνει ότι κυριολεκτεί ο συγγραφέας Χ.Φ Λάβκραφτ όταν γράφει " ...απεχθή απαίσια σφαίρα διαστάσεων εκτός από τη δική μας"
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Pohnpei
Σαφώς και χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία όταν ο Νορβηγός ναυτικός Γκούσταφ Γιόχανσεν , αφηγητής ενός από τα παραμύθια στο διήγημα, περιγράφει την τυχαία ανακάλυψη της πόλης:
«μια ακτογραμμή από ανακατεμένη λάσπη, χυλό και ζιζάνια κυκλώπεια τοιχοποιία που δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από την απτή ουσία του ο υπέρτατος τρόμος της γης-η εφιαλτική ερειπωμένη πόλη της R'lyeh ... απεχθή απαίσια σφαίρα διαστάσεων εκτός από τη δική μας ».
Είναι απόλυτα ειλικρινής και περιγραφικός καθώς αυτό που είδε τότε , το βλέπουμε και σήμερα :
Ναν Μαντόλ : https://en.m.wikipedia.org/wiki/Nan_Madol
Το όνομα Nan Madol σημαίνει "εντός των διαστημάτων" και είναι μια αναφορά στα κανάλια που διασχίζουν τα ερείπια.
Το αρχικό όνομα ήταν Soun Nan-leng (Reef of Heaven), σύμφωνα με τον Gene Ashby στο βιβλίο του Pohnpei, An Island Argosy .
Η κατεστραμμένη πόλη είναι ένα από τα σημερινά μεγάλα αρχαιολογικά αινίγματα και μερικές φορές ονομάζεται " Ατλαντίδα ", το "όγδοο θαύμα του κόσμου" ή "Βενετία του Ειρηνικού" .
Ο Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ δεν θα αναφερόταν στην συγκεκριμένη περιοχή αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος και σχέση με την μυθολογία Κθούλου.
Ο συγκεκριμένος χώρος φυσικά και δεν είναι η ίδια η R'lyeh σε μια τιτάνια πυραμίδα της οποίας είναι φυλακισμένος ο Κθούλου γιατί απλούστατα δεν έχει καμία πυραμίδα , χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι η αρχαία πυραμίδα φυλακή του κτήνους δεν είναι καθόλου στον Ειρηνικό ωκεανό ή ότι ο συγκεκριμένος χώρος δεν σχετίζεται με την μυθολογία Κθούλου.
Σήμερα λέγονται και γράφονται πολλά για το συγκεκριμένο χώρο , μέχρι και ότι το κατασκεύασαν Έλληνες το 300 π.χ
Έλεος πια .... Ο χώρος είναι αδιαμφισβήτητα πάρα πολύ αρχαίος και δεν είναι φτιαγμένος ως πόλη αλλά ως θρησκευτικό κέντρο / βωμός , αποτελείται από δουλεμένα με υψηλή τεχνολογική γνώση βασαλτικά υλικά που χρειάζονται ιδιαίτερα ισχυρα μηχανήματα τόρνευσης και όχι πέτρινα σφυριά και χάλκινα εργαλεία.
Σέ ένα εντελώς απομωνομένο νησί χωρίς γόνιμα εδάφη και πηγές ο συγκεντρωτισμός και η καταπίεση σε βαθμό τυραννίας που ακολούθησαν δεν δείχνει μια ευημερούσα κοινωνία με υγιές υπόβαθρο και έχω λόγους να πιστεύω ότι ο ανθρώπινος κανιβαλισμός δεν αφορούσε μόνο τελετουργική πράξη.
Το πώς καταστράφηκε το οικοδομικό αυτό συγκρότημα είναι άλλο μυστήριο εκτός αν δεχτούμε ότι έχει τόσο πολύ τρομακτική παλαιότητα που λογικό είναι.
Δεχόμενοι λοιπόν καταλήγω ότι οι δύο δίδυμοι μάγοι Olisihpa και τον Olosohpa είναι οι θεοί Quetzalcoatl και Tezcazlipoca θα φτάσουμε στην μυθική R'lyeh ακολουθώντας τούς μύθους τής δημιουργίας που είδαμε στην προηγούμενη ανάρτηση μου.
Αρχικά όντως οι θεοί εμφανίζονται μαζί να συμπράττουν και να συνδημιουργούν όπως έγινε και με το Νάν Μαντόλ, μετά όμως αρχίζει μια απίστευτη πολεμική μεταξύ τους .
Σημείο κλειδί για την υπόθεση που μελετάμε βρίσκεται στον αρχαίο αιγυπτιακό μύθο της δημιουργίας από τον Θεό μάγο Χεκά και την ανάδυση του αρχαιότερου και από αυτόν τον ίδιο τον Θεό πυραμιδοειδούς κτίσματος που βρίσκεται κάτω από το νερό του ωκεανού.
Το ότι ο Χεκά όπως και ο Μαρντούκ εμφανίζονται ως οι μόνοι κύριοι της δημιουργίας αυτό φανερώνει ότι οι μύθοι αφορούν την περίοδο της απόλυτης κυριαρχίας του Tezcazlipoca τότε που άλλαξε όλη την ιστορία και την γνώση για δικό του όφελος.
Λογικά τα αδέλφια ήταν μαζί λοιπόν όταν στα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού έπεσε η πυρηνική βόμβα μεγατόνων ( γεγονός που από μόνο του θα συντελούσε στην εκτεταμένη καταστροφή του Ναν Μαντόλ ) και αυτό για να κατεβάσουν την στάθμη του νερού ώστε να αποκαλυφθεί η αληθινή αρχαία R'lyeh η πόλη των πυραμίδων σε μια από τις οποίες βρίσκεται φυλακισμένος ο Κθούλου.
Η πυραμίδα όντως αναδύεται από ότι λένε οι μύθοι και δεν ξέρουμε τίποτα άλλο.
Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η γεωμετρία αυτού του μέρους και ειδικά της τεράστιας έκτασης της πυραμίδας.
Από το πλούσιο φωτογραφικό υλικό προσωπικά δεν καταλαβαίνω πολλά εκτός του ότι πρόκειται για ένα αρχαίο τεράστιο μνημείο στο χώρο του οποίου βρίσκεται και μια ακόμη πυραμίδα εντελώς ίδια με αυτές που συναντάμε στην Κεντρική Αμερική.
Δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι είναι η ίδια ακριβώς αρχιτεκτονική με αυτή των πυραμίδων της Κεντρικής Αμερικής !
Κάτω μια αμερικανική πυραμίδα , επάνω στην φωτογραφία διακρίνεται μια από τις πολλές πυραμίδες που βρίσκονται στον Ειρηνικό ωκεανό.
Το οικοδομικό συγκρότημα είναι τόσο πολύ τεράστιο που οι άνθρωποι χάνονται μέσα στην απεραντοσύνη των τοίχων του .
Τι ακριβώς ήθελαν οι δίδυμοι μάγοι που για την κεντρική Αμερική είναι θεοί , οι οποίοι ήταν ερπετοειδή χωρίς να αποκλείεται να προκύψουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ήταν και ερπετόμορφοι από την αρχαία , αρχαιότερη και από αυτούς πυραμίδα .... Δεν το ξέρω...
Μια εικόνα που ξεχώρισα και έψαξα πολύ να την βρω στο διαδίκτυο είναι αυτή που βρίσκεται εδώ :
Στην μια πλευρά διακρίνεται ένα εντελώς κακόβουλο πρόσωπο , έψαξα και βρήκα φωτογραφίες από τα εντελώς απερίγραπτα αυτά πέτρινα είδωλα αγνώστων όντων ή αγνώστου ταυτότητας όντος τα οποία είναι πολύ διαβρωμένα για να πω οτιδήποτε άλλο..
Αλλά αυτό που με έβαλε σε σκέψεις σχετικά με την αλήθεια των γραφομένων του Χ.Φ Λάβκραφτ και την αυθεντικότητα της ύπαρξης της R'lyeh την οποία τοποθετώ σε αυτό ακριβώς το μέρος είναι αυτή η φωτογραφία.
Κοιτώντας την φωτογραφία προσεκτικά αρχικά σκέφτηκα ότι είναι ένα πρόσωπο με πλούσια κόμη , κοιτώντας πίσω το κόψιμο στο τελείωμα της κόμμωσης παρατήρησα ότι θυμίζει έντονα φτερά νυχτερίδας ή τέλος πάντων φτερά.
Μετά είπα ότι είναι λιοντάρι αλλά δεν υπάρχει μουσούδα και δεν μπορώ να διακρίνω το κάτω μέρος της μορφής για να πω αν τελικά πρόκειται όντως για την γνώριμη φτερωτή μορφή του Κθούλου .
