ΤΟ ΔΆΣΟΣ ΤΩΝ ΚΕΔΡΩΝ... ( Bhikshtana στο Deodar ) .
Ψάχνοντας λεπτομέρειες για τον μύθο του Gajasurasamhara δηλαδή του Σίβα ως σφαγέα του αρχαίου βασιλιά δαίμονα Ελέφαντα βρήκα πολλά στοιχεία που αφορούν το γεγονός και το χώρο ίδρυσης της αρχαίας ελληνικής διονυσιακής λατρείας στο δάσος Darukovana.
Η μορφή του συγκεκριμένου Σίβα ως περιπλανώμενος Διόνυσος λέγεται Bhikshatana και εμφανίζεται γυμνός αλλά με στολίδια καθώς πίσω του τρέχουν αλλόφρονες εκστασιασμένες γυναίκες ιερέων σε κατάσταση ερωτικής αλλοφροσύνης !
Η συγκεκριμένη μορφή του θεού είναι αυτή ενός ανθρώπου τρελού ο οποίος εμφανίζεται να περιπλανιέται άσκοπα σε κατάσταση σοκ ...
Εδώ υπάρχει μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά ανάμεσα στην μορφή του Σίβα που βλέπουμε και στην περιγραφή του μύθου που θέλει τον συγκεκριμένο θεό να περιφέρεται μετανιωμένος εκλιπαρώντας για συγχώρεση από το καπάλα του Βράχμα το οποίο όμως βρίσκεται κρεμασμένο στο χέρι του , πράγμα που φυσικά και δεν απεικονίζεται πουθενά γιατί είναι τεράστια προσβολή στο πρόσωπο των δύο αυτών θεών.
Η Kurma Purana αφηγείται ότι κατά τη διάρκεια ενός συμβουλίου rishis (σοφών), ο θεός Brahma δήλωσε αλαζονικά ότι ήταν ο Υπέρτατος Δημιουργός του Σύμπαντος.
Ο Σίβα εμφανίστηκε στη συνέλευση ως ένας πυλώνας φωτός και αμφισβήτησε τη δήλωση του Μπράχμα.
Μετά από συζήτηση, το συμβούλιο αποδέχτηκε τον Σίβα ως τον αληθινό Δημιουργό, αλλά ο Μπράχμα παρέμεινε πεισματάρης.
Θυμωμένος από τη ματαιοδοξία του Μπράχμα, ο Σίβα - ως ο τρομακτικός Μπαϊράβα - έκοψε το ένα κεφάλι του πεντακέφαλου Μπράχμα με ένα απλό χτύπημα του νυχιού του (πράξη που εικονογραφικά απεικονίζεται ως Μπραμασιράσκεντα-μούρτι).
Ως αποτέλεσμα, ο Μπράχμα πέθανε, αλλά η πνευματική πίστη που είχε συσσωρεύσει κατά τη διάρκεια μιας ζωής ευσεβούς ασκητισμού τον τράβηξε αμέσως πίσω από τον θάνατο ( Ουσιαστικά μιλάμε για ένα ζόμπι το οποίο παίζει ρόλο στην συνέχεια των γεγονότων ).
Μετά την ανάστασή του, ο Μπράχμα αποδέχτηκε την ανωτερότητα του Σίβα.
Ο λόγος για τον αποκεφαλισμό του Μπράχμα παραμένει ο ίδιος στις αφηγήσεις του Shiva Purana και του Matsya Purana .
Στο Skanda Purana, το έναυσμα δεν είναι η αλαζονεία του Μπράχμα αλλά η αιμομιξία του με την κόρη του, ενώ στη Βεγγαλική εκδοχή του Shiva Purana, ο Μπράχμα προσβάλλει τον Σίβα χρησιμοποιώντας το στόμα του πέμπτου κεφαλιού του, ενώ οι υπόλοιποι επαινούν τον Σίβα όταν έρχεται στην κατοικία του Μπράχμα ως επισκέπτης.
Σε μια άλλη περίπτωση στο Shiva Purana, όταν ξεσπά μια διαμάχη μεταξύ του Brahma και του Vishnu για το ποιος είναι ανώτερος, ο Shiva εμφανίζεται ως μια άπειρη πύρινη κολόνα ( Linga ) μπροστά στο ζευγάρι.
Αποφασίζουν όποιος βρει την άκρη του πυλώνα είναι ανώτερος. Ο Μπράχμα λέει ψέματα για την εύρεση της κεφαλής του άπειρου πυλώνα και δηλώνει ανώτερος.
Στο Varaha Purana , στο οποίο ο Shiva γεννιέται από το μέτωπο του Brahma, ο Brahma αποκαλεί τον γιο του Kapali και τον εξοργίζει.
Σε όλες τις εκδοχές, ένας εξοργισμένος Shiva ή Bhairava κόβει τον Brahma...Ωστόσο, όλοι οι Puranas (Kurma, Varaha, Shiva, Skanda και Vamana ) συμφωνούν ότι το κεφάλι του Brahma κόλλησε στην αριστερή παλάμη του Bhairava-Shiva λόγω της αμαρτίας της δολοφονίας του Brahma, του πιο μορφωμένου Brahmin - Brahmahatya ή Βραχμινοκτονία.
Για να εξιλεώσει την αμαρτία του μπραμαχάτια, ο Σίβα έπρεπε να εκπληρώσει τον όρκο ενός Καπαλί: να περιπλανηθεί στον κόσμο από άκρη σε άκρη ως γυμνός ζητιάνος με το κρανίο του σκοτωμένου στο χέρι .
Στα Κούρμα και Βαμάνα Πουράνα, η αμαρτία του Σίβα παίρνει σωματική μορφή, και γίνεται μια απαίσια γυναίκα που ονομάζεται Μπραμαχάτια και ακολουθεί την Μπικσχατάνα όπου κι αν πηγαίνει.
Η Kurma Purana αφηγείται περαιτέρω ότι ο Bhikshatana περιπλανήθηκε στους τρεις κόσμους (ουρανό, γη και κάτω κόσμο) ζητιανεύοντας από πόρτα σε πόρτα με ένα πλήθος μπούτα ( στα αρχαία ελληνικά Σάτυροι ).
Οι γυναίκες των σπιτιών που έρχονταν να του δώσουν φαγητό ερωτεύτηκαν με την πρώτη την μορφή του και τον ακολουθούσαν τραγουδώντας και χορεύοντας εγκαταλείποντας τα σπίτια τους τους συζύγους τους , και τα παιδιά τους.
Περιπλανώμενος, ο Bhikshatana έφτασε στο δάσος Deodar (ονομάζεται επίσης δάσος Daruka, Daruka-vana ή Daru-vana), όπου συγκλόνισε τους σοφούς με την «αβρότητα και τη γύμνια» του και έβαλε σε πειρασμό τις γυναίκες τους.
Ο Bhikshatana-Shiva τους έκανε να συνειδητοποιήσουν το μεγαλείο του μετά την αντιπαράθεσή τους. Ωστόσο, σε μερικά άλλα Puranas αυτή η συνάντηση τοποθετείται σε διαφορετική χρονική περίοδο που δεν σχετίζεται με την εξιλαστήρια περιπλάνηση του Bhikshatana.
Ο Kurma Purana συνεχίζει δηλώνοντας ότι μετά τη συνάντηση με τους σοφούς του Δάσους Deodar, ο Bhikshatana συνέχισε να περιπλανιέται, επισκεπτόμενος διάφορες χώρες θεών και δαιμόνων πριν φτάσει τελικά στην κατοικία του θεού Vishnu .
Ο θυρωρός του Βισνού Βισβακσένα δεν του επέτρεψε να μπει. Θυμωμένος, ο Bhikshatana σκότωσε τον Vishvaksena και στύλωνε το πτώμα στην τρίαινά του, κάτι που επέτεινε την αμαρτία του.
Αυτή η μορφή του Shiva με ένα πτώμα στην τρίαινά του ονομάζεται Kankala-murti ( «Ένα με τον σκελετό»). Ο Μπικχατάνα, τώρα ως Κανκάλα-Μούρτι, μπήκε στην κατοικία του Βισνού και εκλιπαρούσε για φαγητό.
Ο Βισνού πρόσφερε το δικό του αίμα ως φαγητό σε μια εκδοχή.
Σε μια άλλη εκδοχή, ο Vishnu έκοψε μια αρτηρία στο μέτωπο του Bhikshatana. ένα ρεύμα αίματος ξεχύνεται στη γαβάθα του ως τροφή..... Εδώ λοιπόν βλέπουμε αυτό που εγώ προσωπικά έχω αναφέρει σε προηγούμενες αναρτήσεις μου ότι ο ίδιος ο Θεός Σίβα ουσιαστικά είναι ένας αληθινός βρυκόλακας , γεγονός αδιαμφισβήτητο που συναντάμε στην μορφή του με δόντια Βρυκολάκα !
Αυτός είναι ο σωτήρας των ανθρώπων ????
Στη συνέχεια, ο Βισνού ζήτησε από τον Μπικχατάνα να επισκεφθεί την ιερή πόλη του Βαρανάσι , όπου θα εξιλεωνόταν η αμαρτία του. Η συνάντηση με τον θυρωρό του Βισνού επαναλαμβάνεται επίσης με κάποια παραλλαγή στο Vamana Purana και το Matsya Purana.
Όλοι οι Puranas συμφωνούν ότι όταν φτάσουν στο Βαρανάσι, το κρανίο του Brahma πέφτει από την παλάμη του Bhikshatana σε ένα μέρος που τώρα ονομάζεται Kapala-mochana ("απελευθερώνοντας από το κρανίο") και το πτώμα του Vishaksena εξαφανίζεται.
Η αμαρτία, που προσωποποιείται από τον Brahmahatya, εξαφανίζεται στην κόλαση. Ο Vishaksena ανασταίνεται και ο αγιασμένος Bhairava-Shiva, έχοντας λουστεί στην ιερή λίμνη στο Varanasi, απορρίπτει την εμφάνιση του Bhikshatana και επιστρέφει στην κατοικία του
Επίσκεψη στο δάσος Deodar
Όπως λέγεται στο Kurma Purana, ο Bhikshatana-Shiva ήθελε να αποκαλύψει την άγνοια των σοφών, οι οποίοι ήταν απορροφημένοι στο Ντάρμα (δικαιοσύνη) και τις ακραίες πρακτικές της ασκητικής ζωής με ατελείωτες ώρες διαλογισμού , πείνα και εξαθλίωση , αλλά είχαν ξεχάσει το Samkhya (Υπέρτατη Γνώση).
Ο γυμνός, όμορφος, ιθυφαλλικός (με όρθιο φαλλό, urdhvalinga ) ζητιάνος Shiva μπήκε στο δάσος ζητώντας ελεημοσύνη από τις γυναίκες των σοφών.
Ήταν τόσο ερωτευμένες μαζί του που ενώ έδιναν ελεημοσύνη, άφησαν τα ρούχα τους να πέσουν και τον ακολούθησαν χορεύοντας και τραγουδώντας..
Ο Μπικσχατάνα συνοδευόταν από την Μοχίνι την θεά μάγισσα η οποία μάλλον ευθύνεται για την συμπεριφορά τών γυναικών — Ο Βισνού μεταμφιέστηκε στη μαγευτική σύζυγο του Μπικσχάτανα, που τρελαίνει τους ερωτευμένους γιους των σοφών.
Οι σοφοί, μη μπορώντας να αναγνωρίσουν τον Σίβα, τον κακοποίησαν και τον έβριζαν, ακόμη και του επιτέθηκαν.
Τον καταράστηκαν να του πέσει η Λίγκα (φαλλός) του. Ο Σίβα επέτρεψε να είναι έτσι και η Λίνγκα έγινε μια άπειρη πύρινη κολόνα φωτός.
Η Anusuya , η σύζυγος του σοφού Atri , διαφώτισε τους σοφούς ότι το ζευγάρι δεν ήταν άλλο από τον Shiva και τον Vishnu.
Οι σοφοί στη συνέχεια λάτρεψαν τη Λίνγκα. Ευχαριστημένος, ο Σίβα επέστρεψε στο δάσος ως ζητιάνος σε άσχημη μορφή με τη σύζυγό του Παρβάτι.
Τελικά, αποκάλυψε την υπέρτατη μορφή του στους σοφούς και εξύψωσε τον όρκο του Πασουπάτα –με τον οποίο ένας άντρας συγκρατεί το πάθος του, γίνεται άγαμος και περιφέρεται γυμνός αλειμμένος με στάχτη – δηλώνοντας ότι ένας τέτοιος τρόπος ζωής θα οδηγούσε σε moksha (σωτηρία) της ψυχής και στον παράδεισο !
Άλλες γραφές περιγράφουν άλλες επισκέψεις του Σίβα στο Δάσος Ντεοντάρ με τη μορφή Μπικσχάτανα.
Η Vamana Purana αναφέρει ότι ο Shiva μπήκε δύο φορές στο δάσος Deodar ως ζητιάνος. Τρελός από τον θάνατο της πρώτης του γυναίκας Σάτι , αλλά κυνηγημένος από τον θεό της αγάπης Καμαντέβα, ο Σίβα δραπετεύει στο Δάσος Ντέονταρ και ζει εκεί.
Οι γυναίκες των σοφών που έρχονται να του δώσουν φαγητό ενθουσιάζονται σεξουαλικά και μόνο με το που τον βλέπουν.
Οι σοφοί καταριούνται τη Λίνγκα του να πέσει και γίνεται η άπειρη κολόνα. Ο Μπράχμα και ο Βισνού τον εξευμενίζουν και ο Σίβα απορροφά ξανά τη Λίνγκα στο σώμα του. Σε μια άλλη περίπτωση, περνώντας το Δάσος Deodar, η Parvati παρατηρεί σοφούς που λατρεύουν τον Shiva και έχουν αδυνατίσει το σώμα τους με νηστείες και αυστηρούς όρκους.
Η Παρβάτι ζητά από τον Σίβα να τους σώσει από περαιτέρω πόνο, αλλά ο Σίβα δηλώνει ότι οι σοφοί είναι απλώς ανόητοι και δεν έχουν συγκρατήσει το πάθος και τον θυμό τους.
Μπαίνει στο δάσος ως όμορφος άντρας, φορώντας μόνο μια γιρλάντα από λουλούδια. Δελεάζει τις γυναίκες των σοφών, που του δίνουν ελεημοσύνη.
Όπως πριν, η Λίνγκα του καταραμένου Σίβα πέφτει, Παρόμοιες αφηγήσεις για την επίσκεψη του Bhikshatana-Shiva στο δάσος Deodar για να ταπεινώσει και να διαφωτίσει τους ψεύτικους σοφούς, ο εξευτελισμός και η καθιέρωση της λατρείας Linga από τον Bhikshatana-Shiva εμφανίζονται επίσης στη Mahabharata , τη Shiva Purana και την Bhagavata Purana .
Η Linga Purana αναφέρει επίσης την επίσκεψη του Bhikshatana-Shiva στο Δάσος Deodar για να δελεάσει τις συζύγους των σοφών, οι οποίοι είχαν υιοθετήσει πρακτικές «επιζήμιες για τη διαιώνιση μιας υγιούς κοινωνικής τάξης».
Η γραφή αναφέρει την παραμορφωμένη αλλά ελκυστική γυμνή μαυροκόκκινη μορφή του Bhikshatana-Shiva, την αποπλάνηση των συζύγων των σοφών και την κατάρα που προέκυψε από τους σοφούς.
Ωστόσο, η κατάρα αποδεικνύεται άκαρπη σε αυτή την εκδοχή. Οι μπερδεμένοι σοφοί ζητούν καθοδήγηση από τον Μπράχμα, ο οποίος τους λέει την αλήθεια για τον ζητιάνο και τους ενημερώνει για τον σωστό τρόπο να εξευμενίσουν τον Σίβα.
Επιστρέφοντας στο δάσος, ευχαριστούν τον Σίβα, που είχε επιστρέψει για να εκλιπαρήσει για ελεημοσύνη. Τέλος, φωτίζει τους σοφούς, αποκαλύπτοντας την αληθινή του μορφή.
Στην Πάντμα Πουράνα, η κατάρα των σοφών αποτυγχάνει.
Σε αντίποινα, ο Σίβα ρίχνει μια κατάρα στους σοφούς, έτσι ώστε, όπως η Μπικσχατάνα, να γίνουν ζητιάνοι με μπερδεμένα μαλλιά και να στερηθούν γνώσης. Όσοι θα τον λάτρευαν ακόμα θα αποκτούσαν γνώση, πλούτο και απογόνους και θα ξαναγεννούνταν σε καλές οικογένειες.
Στο Skanda Purana, οι σοφοί του Δάσους Deodar εκτελούν τελετουργίες και αρχίζουν να θεωρούν τους εαυτούς τους θεούς. Για να ταπεινώσει αυτούς τους αλαζονικούς σοφούς, ο Σίβα παίρνει τη μορφή του Μπικχατάνα - ενός ελκυστικού νεαρού ζητιάνου - και ο Βισνού γίνεται η Μοχίνι, γυναίκα του.
Ενώ οι σοφοί ερωτεύονται την Μοχίνι, οι γυναίκες κυνηγούν άγρια τον Σίβα. Οι σοφοί κάνουν μια θυσία μαύρης μαγείας, η οποία παράγει ένα φίδι, ένα λιοντάρι, έναν ελέφαντα (ή τίγρη) και έναν νάνο, τα οποία επιτίθενται στον Σίβα, ο οποίος τους κυριεύει.
Στη συνέχεια ο Σίβα χορεύει πάνω στον νάνο και παίρνει τη μορφή του Ναταράτζα , του Κοσμικού Χορευτή. Ο ίδιος θρύλος επαναλαμβάνεται στα Tamil Kovil Puranam και Kandha Puranam με κάποιες διαφορές.
Αυτός ο θρύλος λέγεται επίσης στο Sthala Purana που σχετίζεται με τον ναό Chidambaram που είναι αφιερωμένος στον Shiva-Nataraja.
Η οροφή του ναού Shivakamasundari στο συγκρότημα του ναού Nataraja απεικονίζει αυτόν τον μύθο σε μια σειρά τοιχογραφιών, όπου ο Bhikshatana απεικονίζεται ως ένας λευκός γυμνός μανιακός συνοδευόμενος από την Μοχίνι.
Σύνδεσμοι :
https://youtu.be/vkNj2isGqW4
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Bhikshatana#
Θρύλος Kapaleshvara
Το Skanda Purana αφηγείται ότι ο Bhikshatana-Shiva εμφανίζεται σε άλλη περίσταση ως γυμνός, άγριος ζητιάνος Kapali.
Κάποτε, σε μια θυσία που φιλοξενείται από τον Μπράχμα, εμφανίζεται ο Μπικσχατάνα και εκλιπαρεί για τρόφιμα.
Οι Βραχμάνοι που κάνουν τη θυσία προσπαθούν να τον διώξουν, θεωρώντας έναν πεινασμένο ζητιάνο ακατάλληλο για ιεροτελεστίες θυσίας.
Ο Bhikshatana πετάει το κύπελλο του κρανίου του στο έδαφος και οι Βραχμάνοι το πετούν έξω, αλλά στη θέση του εμφανίζεται ένα άλλο κύπελλο κρανίου. Κατά συνέπεια, εμφανίζονται εκατοντάδες κρανία, που μολύνουν τη θυσία, κάτι που αναγκάζει τον Μπράχμα να υποσχεθεί στον Σίβα ότι καμία θυσία δεν θα θεωρηθεί ολοκληρωμένη χωρίς την επίκληση σε αυτόν, τον Καπαλεσβάρα - τον Άρχοντα των κρανίων.
Εδώ λοιπόν μπαίνει το δεύτερο στοιχείο που αφορά την αληθινή φύση του συγκεκριμένου όντος που εγώ προσωπικά δεν θα τον ονόμαζα θεό , και το κυνήγι ανθρωπίνων κεφαλών !!!
Ο Bhairava Shiva ένα από τα πιο χαρακτηριστικά διακοσμητικά στοιχεία που αφορούν το ένδυμα του είναι το κολιέ από ανθρώπινα κρανία , τα οποία αν τα δούμε σε αναλογία με το μέγεθος του τότε αν δεν είναι γίγαντας αυτά είναι κρανία παιδιών !
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα πού φυσικά εννοείται πως απέχουν πολύ από το οτιδήποτε αφορά το φώς και την σωτηρία της ψυχής , ή την θετική ενέργεια είναι όμως η αλήθεια για την πραγματική μορφή του συγκεκριμένου όντος που σήμερα παρουσιάζουν εντελώς διαφορετικά οι ιερείς του , όχι μόνο θυμίζουν έντονα αλλά ταιριάζουν απόλυτα με ένα άλλο κυνηγό ανθρωπίνων κεφαλών που είδαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις μου σχετικά με τα μυστήρια του Άδωνι και τον Θεό του θανάτου Hunhau ... Ουσιαστικά η μορφή του Διονύσου με τόν Ιαγουάρο είναι ταυτόσημη με την μορφή του θεού του θανάτου των Μάγιας Hun Ahau ο οποίος εμφανίζεται ως ένα Ανθρωποφάγο ζόμπι το οποίο συνοδεύεται από ένα άλλο δαίμονα ο οποίος εμφανίζεται ως ιαγουάρος και έχει ως στοιχείο του τον αποκεφαλισμό τον οποίο εξασκεί στον εαυτό του όταν δεν υπάρχει κάποιο θύμα εύκαιρο .
Η απάντηση βρίσκεται στα αγάλματα του θεού Σίβα ...
Όμως τα αγάλματα έχουν και την λεπτομέρεια του δηλητηριώδους φιδιού έτοιμου να επιτεθεί , σαφέστατη προειδοποίηση κινδύνου ο οποίος αφορά το συγκεκριμένο πρόσωπο το οποίο μπορεί να είναι φορέας επικίνδυνης ασθένειας , ή αυτό το ίδιο το άτομο να έχει δολοφονικές τάσεις !
Τα συμπεράσματα δικά σας !
Medium Evans Adamakis
