ΟΣΤΕΟΘΡΑΥΣΤΕΣ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΜΕ ΤΑ ΚΊΤΡΙΝΑ ΜΆΤΙΑ
ΟΣΤΕΟΘΡΑΥΣΤΕΣ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΜΕ ΤΑ ΚΊΤΡΙΝΑ ΜΆΤΙΑ
Μια από τις πιο σημαντικές αλλά σπάνιες περιπτώσεις ατόμων που έγιναν μετά από το θάνατο τους δαίμονες είναι αυτή που συναντάμε στους " μαύρους βρυκόλακες με κίτρινα μάτια ", μια ακόμη εκδοχή απέθαντων όντων τα οποία εγώ προσωπικά αποκαλώ " οστεοθραύστες " γιατί είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα τους το γεγονός ότι σκοτώνουν τα θύματα τους ανθρώπους κυρίως , σπάζοντας όλα τα κόκκαλα του σώματος τους !
Είναι σημαντικό στοιχείο η αναφορά σε αυτά τα όντα γιατί δεν υπάρχει κανένα απολύτως στοιχείο στην δαιμονολογία , ή τα vampire stories , και δυστυχώς ακόμη και στην λαογραφία όπως θα δούμε σήμερα μπορεί να παρουσιάζονται αραιά και που χωρίς όμως να γνωρίζει ο μάρτυρας περί τίνος πρόκειται , τις περισσότερες φορές ανακαλύπτονται νεκρά ζώα και άνθρωποι χωρίς όμως να μπορεί να γίνει κατανοητό το ποιος είναι ο υπαίτιος για την τραγική δολοφονία , έτσι λοιπόν φτάνουμε στις δύο καταγεγραμμένες αναφορές σε αυτά οι οποίες είναι πολύτιμες πληροφορίες για την ύπαρξη, την φύση και δράση αυτών των όντων.
Η πρώτη φορά που εγώ προσωπικά διάβασα κάπου για την ύπαρξη αυτών των όντων ήταν μια μικρή προτασούλα σε ένα σημείο από κάποιο βιβλίο του Κάρλος Καστανέντα ο οποίος σκάβοντας ένα λάκκο σε κάποιο χωράφι του Μεξικό εκεί γύρω στο 1950 ή 1960 αναφέρει ότι ξαφνικά το χώμα υποχώρησε και ουσιαστικά απεκάλυψε την ύπαρξη ενός είδους τάφου μέσα στον οποίο βρισκόταν ένα εντελώς μαύρο αντρικό σώμα ..... Δεν θυμάμαι ακριβώς τι επακολούθησε και αν εξαφανίστηκε η μορφή του συγκεκριμένου όντος , πάντως το ίδιο ακριβώς βράδυ μια ομάδα από αυτά τα όντα που περιγράφονται ως Βρυκόλακες με κίτρινα μάτια από τον Δον Ζουάν Ματούς ( Δον Χουάν ) εμφανίστηκε με σκοπό να επιτεθεί σπάζοντας όλα τα κόκκαλα του σώματος του Κάρλος Καστανέντα ο οποίος εμφανίζεται να έχει θαφτεί μέχρι το λαιμό από τον δάσκαλο του ακριβώς για να μην μπορούν να τον βλάψουν οι βρυκόλακες .
Αυτή είναι η πρώτη φορά που περιγράφονται αυτά τα όντα και εμφανίζονται συγκεκριμένα ως βρυκόλακες , είναι απόλυτα υλικά όντα , ανθρωπόμορφα τέρατα αλλά όχι ανθρώπινα , ουσιαστικά μιλάμε για μαύρες σκιές με κίτρινα μάτια οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται για το αίμα του θύματος τους αλλά όπως συνήθως συμβαίνει με τους Shadows people ή shadows vampire αυτό που θέλουν είναι η ζωτική ενέργεια ή Qi ( Τσι ) του ανθρώπου , σύν κάποια άλλα πράγματα που αναφέρονται στην δεύτερη καταγεγραμμένη περίπτωση η οποία αφορά ένα αληθινό γεγονός που συνέβη πρίν από πολλούς αιώνες και είναι η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά σε αυτούς τους βρυκόλακες από ένα ανθρώπινο όν πού επέζησε από την επίθεση εναντίον του ενός εξ αυτών.
Είναι ενδιαφέρουσα η ιστορία του Glámr για δύο λόγους πρώτον , μέσα από την ιστορία βλέπουμε ουσιαστικά την μετάβαση από τον παγανισμό στον Χριστιανισμό των βορείων λαών και φυσικά αυτό που με λεπτή ειρωνεία ή έστω αγγλικό χιούμορ περνάει το κείμενο στον αναγνώστη μέσα από τα λόγια του Glámr που στην ουσία στιγματίζει το χριστιανικό Yule τα Χριστούγεννα που μέχρι σήμερα γνωρίζουμε το οποίο όμως ουσιαστικά είναι η ίδια η παγανιστική γιορτή του " Μεγάλου Κυνηγιού " του Θεού Mōdraniht αγγλοσαξονική εκδοχή του ίδιου του Θεού Odin.
Yule : https://en.m.wikipedia.org/wiki/Yule
Τα Χριστούγεννα λοιπόν γιορτάζονται 25 Δεκεμβρίου όχι για λόγους ισημεριών , ούτε κάν γιατί γεννήθηκε ο Χριστός αυτές τις μέρες , απλά είναι μια ακόμη επιβεβλημένη στην Νότια Ευρωπη παγανιστική γιορτή με χριστιανικό επίχρισμα των βορείων λαών !
Το αν είναι όντως μέρες αγάπης το διάστημα αυτό τίθεται εν αμφιβόλω αρκεί να δούμε την αύξηση των θανάτων , το ποσοστό των πολέμων που έλαβαν χώρα παγκοσμίως τέτοιες μέρες ( αγάπης ) κλπ κλπ οπότε συμπερασματικά θεωρώ ότι δίκαια ονομάζεται η περίοδος του Μεγάλου Κυνηγιού , μόνο που εδώ οι κυνηγημένοι είναι οι άνθρωποι ( θυμηθείτε εδώ τον Θεό του θανάτου Hunhau τον κυνηγό ανθρωπίνων κεφαλών και ελαφιών , τον αρχαίο ελληνικό θεό Άδωνι για τούς οποίους έχω γράψει συγκεκριμένη ανάρτηση ) .
Το σημαντικότερο και πιο συχνά συζητημένο στοιχειωμένο γιορτινό της ιστορίας στο έπος αφορά τον αδικοχαμένο Glámr, έναν Σουηδό βοσκό που αγνοεί τις χριστουγεννιάτικες παραδόσεις γιατί ουσιαστικά είναι η ίδια η παγανιστική γιορτή που όπως φαίνεται ο ίδιος προτιμά .
Nú leið svo þar til er kemr aðfangadagr jóla. Þá stóð Glámr snemma upp ok kallaði til matar síns. Húsfreyja svaraði: «Ekki er það háttr kristinna manna at matast þenna dag því at á morgun er jóladagr hinn fyrsti», segir hún, «ok er því fyrst skylt at fasta íter» (2p íter).
«Τώρα πέρασε ο χρόνος μέχρι να έρθει η παραμονή του Yule. Τότε ο Γκλαμρ σηκώθηκε και φώναξε για φαγητό. Η κυρία του σπιτιού απάντησε: «Δεν είναι σωστό να τρώνε κρέας οι Χριστιανοί τη μέρα αυτή, γιατί αύριο είναι η πρώτη μέρα του Yule », λέει, «και έτσι πρώτα θα νηστέψουμε σήμερα».
Η απάντηση του Glámr τον χαρακτηρίζει ως κάθετα αντιχριστιανό παγανιστή , κάτι που μπορεί να χρησιμεύσει ως προμήνυμα του πρόωρου θανάτου του που θα ακολουθηθεί από βρυκολάκιασμα:
Hann svarar: «Marga hindurvitni hafið þér þá er ek til einskis koma. Veit ek eigi at mönnum fari nú betr at holdr en þá er menn fóru ekki með slíkt. Þótti mér þá betri siðr er menn voru heiðnir kallaðir ok vil ek mat minn en öngvar refjar» (32).
«Απαντά: «Έχετε πολλούς περιορισμούς ( οι χριστιανοί ) δεν βλέπω κανένα καλό από αυτό. Δεν ξέρω αν οι άντρες τα πάνε καλύτερα τώρα από όταν δεν πρόσεχαν τέτοια πράγματα. Μου φαίνεται ότι τα έθιμα των ανθρώπων ήταν καλύτερα όταν τους έλεγαν ειδωλολάτρες.... και τώρα, θέλω το κρέας μου και όχι ανοησίες ».
( Grettla, Grettir's Saga or The Saga of Grettir the Strong )
Μετά τον έπαινο του για την ειδωλολατρία, το οποίο όπως προαναφέρθηκε ο συγγραφέας συνδέει με το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος έγινε βρυκόλακας στην συνέχεια , ο Glámr τολμάει να πάει να σαλαγίσει τα αμνοερίφια του σε στοιχειωμένη περιοχή , κατά την διάρκεια του Yuletide από όπου δεν θα επιστρέφει ποτέ.
Μας λένε ότι ο kom hann ekki heim jólanóttina «δεν ήρθε σπίτι τη νύχτα του Yule» και σύντομα μαθαίνουμε ότι πέθανε.
Μετά από μέρες αναζήτησης και πολλές προσπάθειες να βρεθεί το σώμα του Γκλάμρ για να μεταφέρουν στην εκκλησία για να ταφεί, τελικά οι κάτοικοι της πόλης εγκαταλείπουν την προσπάθεια και θάβουν τον Γκλαμρ στο μέρος όπου τον βρήκανε,
Það drógu menn saman στο sú meinvættr er áðr hafði hafði þar veriyt mundt
«Οι άνθρωποι συμπέραναν από αυτό, ότι το κακό πνεύμα που ήταν εκεί πριν θα είχε σκοτώσει τον Γκλαμρ».
Ωστόσο, λίγο αργότερα, είναι ο αδικοχαμένος Glámr που διαπράττει τα στοιχειώματα , όπως αναφέρει το έπος:
Litlu síðar urðu menn varir við það at Glámr lá eigi kyrr. Varð mönnum at því mikið mein svo at margir féllu í óvit ef sáu hann en sumir héldu eigi vitinu. Þegar eftir jólin þóttust menn sjá hann heima þar á bænum. Urðu menn ákaflega hræddir. Stukku þá margir menn í burt. Því næst tók Glámr at ríða húsum á nætr svo at lá við brotum (32).
«Λίγο καιρό αφότου ( πέθανε ) οι άντρες αντιλήφθηκαν ότι ο Γκλαμρ δεν έμεινε ήσυχος. Οι άνθρωποι ενοχλούνταν τόσο πολύ από αυτόν , που πολλοί έπεσαν σε υστερία όταν τον είδαν, και μερικοί έχασαν το μυαλό τους. Ακόμη και (άλλοι ) άντρες την μέρα Yule νόμιζαν ότι τον είδαν στο σπίτι στη φάρμα.
Ο κόσμος φοβήθηκε πολύ. Πολλοί άνδρες τράπηκαν σε φυγή. Στη συνέχεια, ο Glámr πήγε σε σπίτια καβαλόντας την οροφή τη νύχτα με ορμή και δύναμη, τόση που παραλίγο να την σπάσει».
John Vernon Lord, εικονογράφηση του Βρυκολάκα οστεοθραύστη Glámr στο «Icelandic Sagas» 2, The Folio Society, 2002.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι συναντάμε το ίδιο ακριβώς χαρακτηριστικό γνώρισμα που αναφέρει και ο ίδιος ο Κάρλος Καστανέντα αναφερόμενος στους συγκεκριμένους βρυκόλακες ότι αν και μαύροι σαν σκιά, έχουν φωτεινά κίτρινα μάτια !
Οι επιθέσεις των δαιμονικών όντων από την σκεπή των σπιτιών στην συγκεκριμένη περίπτωση έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα σπίτια δεν είχαν είναι όπως τα σημερινά ήταν ουσιαστικά υπόγειες κατασκευές .
Οπότε συμπερασματικά είναι λογικό να προσπαθεί ο δαιμονας να εισβάλλει στο χώρο του σπιτιού από την στέγη !
Αυτό το γεγονός όμως συναντάται και στην Αφρική όπου εκεί μαθαίνουμε ότι πολλές περιπτώσεις δαιμόνων όπως πχ τα Τζίντζα επιτίθενται από την στέγη των χωμάτινων Καλυβίων και όχι από την είσοδο ή το παράθυρο (?)
Το ίδιο ακριβώς πράγμα βλέπουμε και σε πολλές περιπτώσεις τέτοιων επιθέσεων στην ευρύτερη Ασία , οπότε δεν υπάρχει καμία απολύτως λογική εξήγηση !
Ο μοναδικός άνθρωπος που επέζησε από την επίθεση ενός αληθινού οστεοθραύστη βρυκόλακα ήταν ο άριστα εκπαιδευμένος πολεμιστής και όπως όλοι μπορούμε να δούμε σωματικά μυώδης Grettir Ásmundarson .
"Grettir Ásmundarson as depicted in a 17th-century manuscript illustration, Reykjavík AM 426."
Στην Grettis saga Ásmundarsonar περιγράφονται με όλες τις λεπτομέρειες τα χαρακτηριστικά του δαίμονα , και η επίθεση !
Το κείμενο που αφορά την συγκεκριμένη υπόθεση μπορείτε να διαβάσετε εδώ :
CHAP. XXXV.
Grettir goes to Thorhall-stead, and has to do with Glam.
https://www.sacred-texts.com/neu/gre/gre40.htm
Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνω χαρακτηριστικά γνωρίσματα του δαίμονα τα οποία αναφέρονται μέσα στο κείμενο , υπάρχει όμως μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια που αφορά τον ίδιο τον βρυκόλακα αλλά σχετίζεται άμεσα με ένα γεγονός που βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλη εποχή και με άλλους ήρωες .
Το κείμενο αναφέρει ότι ο συγκεκριμένος βρυκόλακας είπε :
" Exceeding eagerly hast thou wrought to meet me, Grettir, but no wonder will it be deemed, though thou gettest no good hap of me; and this must I tell thee, that thou now hast got half the strength and manhood, which was thy lot if thou hadst not met me: now I may not take from thee the strength which thou hast got before this; but that may I rule, that thou shalt never be mightier than now thou art; and nathless art thou mighty enow, and that shall many an one learn. Hitherto hast thou earned fame by thy deeds, but henceforth will wrongs and manslayings fall on thee, and the most part of thy doings will turn to thy woe and ill-hap; an outlaw shalt thou be made, and ever shall it be thy lot to dwell alone abroad; therefore this weird I lay on thee, ever in those days to see these eyes with thine eyes, and thou wilt find it hard to be alone--and that shall drag thee unto death."
Έχουμε ξαναδεί γραμμένα αυτά τα λόγια : "....that thou now hast got half the strength and manhood, which was thy lot if thou hadst not met me: now I may not take from thee the strength which thou hast got before this; ..."
Είναι ακριβώς τα ίδια πράγματα τα οποία διαβάζουμε στην Οδύσσεια να βάζει ο Όμηρος στο στόμα του Ερμή ο οποίος εμφανίζεται με το μαγιολύτη ( ελέβορος ο Μελάς ?) ή μώλυ ενώπιον του Οδυσσέα προειδοποιώντας τον ότι η μάγισσα ( ή δαίμονας ? ) σχεδιάζει μέσω του κόλπου της ερωτικής αποπλάνησης να του πάρει τον ανδρισμό και την δύναμη όλη !
Δυστυχώς αυτή η πρόταση που αφορά την αληθινή φύση της αρχαίας μαγείας χάνεται σε μεταφράσεις από ανθρώπους που αγνοούν την σημασία των λέξεων αυτών , τι είναι αυτό που ο Όμηρος αναφέρει ως ανδρισμό ?....Τι είναι η δύναμη που η Κίρκη θέλει να την αρπάξει από τον Οδυσσέα όλη?
Είναι ακριβώς τα ίδια αυτά πράγματα που αναφέρονται στο κείμενο που είδαμε λίγο παραπάνω με τον βρυκόλακα .
Ήταν η Κίρκη βρυκόλακας ?..... Η απάντηση είναι σαφώς όχι με την έννοια της νεκροζώντανης , φυσικά εννοείται ότι σήμερα είναι μια πολύ σημαντική θηλυκή δαίμονας της παρέας της Λίλιθ και είναι πραγματικά βρυκόλακας , γεγονός αδιαμφισβήτητο που έχω αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση μου όταν ερευνούσα θεοποιημένες οντότητες μαγισσών της αρχαίας μητριαρχίας .
Η Κίρκη είναι μάγισσα , ακολουθεί τον ενεργειακό βαμπιρισμό όπως λέγεται σήμερα και τα καμώματα της δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εντελώς συνηθισμένη πρακτική εκπαιδευμένων μαγισσών γιατί συναντάμε ακριβώς την ίδια συμπεριφορά στην Παλαίστρα την δούλα και μάγισσα στο κείμενο Χρυσός Γάιδαρος ή Μεταμορφώσεις του Λούκιου Απουλίηου η οποία του γνωστοποιεί χαριτολογώντας και με περίσσια τσαχπινιά πουτανιά και ναζί ότι αν πάει μαζί της μετά από τον έρωτα , θα τον σκοτώσει , θα τον εκσπλαχνίσει τελετουργικά φτιάχνοντας μια εκδοχή της παραδοσιακής μαγειρίτσας του Πάσχα ....
Όλο αυτό το φαινομενικά εντελώς αθώο κομμάτι δύστυχώς είναι μια ακόμη αληθινή πρακτική που χρησιμοποιούσαν κάποτε ....
Ο Κάρλος Καστανέντα δίνει ακριβώς τις ίδιες πληροφορίες σε ένα από τα βιβλία του αναφερόμενος στην μεταμορφωμένη πλέον Δόνα Σολεδάδ η οποία αρχικά ήταν μια χωντρόκωλη γυναίκα μέσης ηλικίας και μόρφωσης η οποία όμως όχι απλά μυήθηκε στη μαγεία αλλά πήγε στο κόσμο του Δον Χουάν , γυρνώντας από εκεί ήταν ένα εντελώς διαφορετικό όν , μια αδίστακτη γυναίκα που από πιστή χριστιανή σεμνή και ταπεινή έγινε μια χυδαία πόρνη που με μαγικές εργασίες μεταμορφώνεται σε ακαταμάχητο θηλυκό τό οποίο όπως προαναφέρθηκε σέ ένα βιβλίο του Κάρλος Καστανέντα είχε ως στόχο την αποπλάνηση του , αποσκοπώντας στο να του κλέψει την ζωτική ενέργεια ,το ερωτικό σφρίγος και κάποια άλλα πράγματα αφήνοντας τον αδύναμο στο κρεβάτι να μην μπορεί να κουνηθεί , οπότε όπως η ίδια αυτή εξομολογείται θα τον στραγγάλιζε και μετά θα ξεφορτωνόταν το κουφάρι του σε μια παρακείμενη σπηλιά ....
Εδώ λοιπόν βλέπουμε δύο διαφορετικές εκδοχές του ίδιου πράγματος.
Πρώτον ότι η αρχαία μαγεία της Κίρκης υπάρχει μέχρι σήμερα στην Κεντρική Αμερική με την μορφή που την συναντάμε στην Οδύσσεια με τις μεταμορφώσεις τών ανθρώπων σε ζώα ( Nahuatl ) αν και εδώ μάλλον πρόκειται για την σατανιστική πλευρά του ίδιου πράγματος που περιέχει μαύρη μαγεία και αυτήν την στιγμή δεν θυμάμαι ακριβώς πώς ονομάζεται , είναι όμως γεγονός ότι ακολουθείτε από γυναίκες μάγισσες , και δεύτερον ότι όπως προαναφέρθηκε η Κίρκη σήμερα είναι ισχυρή σατανική δύναμη η οποία όπως προαναφέρθηκε σέ παλαιότερη ανάρτηση μου είναι ουσιαστικά ένα βαμπίρ , όπως και ο οστεοθραύστης βρυκόλακας αν και πρόκειται για διαφορετικές μορφές δαιμόνων !
Έτσι λοιπόν καταλήγω στο συμπέρασμα όσον αφορά την υπόθεση του Grettir ότι αυτό που συνάντησε ήταν ένας βρυκολακιασμένος παλιός μάγος της παγανιστικής εποχής ή κάποιος ιερέας ο οποίος μόνο για λόγους προπαγάνδας συνδέεται με τον εμπαιγμό του Yule το οποίο υποτίθεται ότι είναι η αιτία που γίνεται μετά βρυκόλακας ,αν και μέσα από τα λόγια του όπως προαναφέρθηκε διακρίνεται μια ειρωνία αφού το λέει ξεκάθαρα ότι :
Hann svarar: «Marga hindurvitni hafið þér þá er ek til einskis koma. Veit ek eigi at mönnum fari nú betr at holdr en þá er menn fóru ekki með slíkt. Þótti mér þá betri siðr er menn voru heiðnir kallaðir ok vil ek mat minn en öngvar refjar» (32).
«Απαντά: «Έχετε πολλούς περιορισμούς ( οι χριστιανοί ) δεν βλέπω κανένα καλό από αυτό. Δεν ξέρω αν οι άντρες τα πάνε καλύτερα τώρα από όταν δεν πρόσεχαν τέτοια πράγματα. Μου φαίνεται ότι τα έθιμα των ανθρώπων ήταν καλύτερα όταν τους έλεγαν ειδωλολάτρες.... και τώρα, θέλω το κρέας μου και όχι ανοησίες ».
( Grettla, Grettir's Saga or The Saga of Grettir the Strong )
Φυσικά πρέπει οπωσδήποτε να ληφθεί υπόψη ότι το Yule που σήμερα ονομάζουμε Χριστούγεννα ουσιαστικά είναι παγανιστική γιορτή μίας αρχαίας θρησκείας και στην περίοδο αυτή που γράφτηκε το κείμενο το μόνο στοιχείο που έχει αλλάξει είναι το ότι πλέον γιορτάζεται η γέννηση του Χριστού , ενώ ουσιαστικά είναι η περίοδος του Μεγάλου Κυνηγιού του Θεού Οντίν μια περίοδο με πολύ αρνητική ενέργεια για τους λαούς της Κεντρικής Αμερικής γιατί είναι το διάστημα του " τέλους " κατά το οποίο ο ίδιος ο Θεός του θανάτου Hunhau περπατάει στην γή!
Όλοι ανεξαιρέτως αυτοί που συνδέουν την 25 Δεκεμβρίου με την λατρεία του Ήλιου αναρωτιέμαι αν τελικά όντως είναι τόσο πολύ άσχετοι με την ιστορία τών θρησκειών ή είναι αποτέλεσμα της υπάρχουσας γερμανοφιλίας που κρατάει αιώνες ?
Μόνο το γεγονός της υποτιθέμενης γέννησης του Χριστού και η νηστεία είναι λοιπόν που αλλάζει σε μια παγανιστική γιορτή που παραμένει μέχρι σήμερα ίδια σε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία της !!!
Μπορεί βέβαια να μην έχουμε δει θεού πρόσωπο αλλά είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι το διάστημα που υποτίθεται ότι είναι η περίοδος των Χριστουγέννων είναι το πιο αιματοβαμμένο , ακόμη και σε σχέση με την περίοδο της Πανσελήνου του Αυγούστου και το τελευταίο διάστημα των 15 ημερών του μήνα που είναι η περίοδος που γίνονται οι ασθένειες θάνατος , αυξάνεται δραματικά η θνησιμότητα και η θνητότητα γενικά , φωτιές , ατυχήματα κλπ κλπ ...
Ο δαιμονας που έχει όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν ένα Βρικόλακα σφιγκτήρα είναι η ίδια η αρχαία ελληνική σφίγγα των Θηβών για τον οποίο έχω αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση μου και φυσικά όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ο σημερινός δαίμονας Focalor που ξέρουμε ως έναν εκ των 72 πνευμάτων τής Σολομωνικής.
Ως προς το θέμα σφίγγα : σφιγκτήρας είναι απόλυτα ακριβής ο συσχετισμός , κρατάω μόνο μια μικρή επιφύλαξη για το αν τελικά όντως υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στα ονόματα Focalor και Reficul όπως ισχυρίζονται πολλοί δαιμονολόγοι ,και την πιθανότητα να περιέχει λεξιλογικά το όνομα του την " θερμότητα - φωτιά " , γεγονός που αν συμβαίνει τότε λοιπόν έχουμε να κάνουμε με έναν διαφορετικό δαίμονα που αγκαλιάζει και σφίγγει ναι μεν τα θύματα του αλλά παράλληλα τα καίει σε βαθμό ολοκαυτώματος , μια πολύ χαρακτηριστική ιδιότητα που εμφανίζει σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ( δαιμονολογία ) η Φρίκη το όνομα της οποίας σημαίνει στην αρχαία αλλά και την νέα ελληνική γλώσσα την Πύρωση ή Φρίξη εξού και το όνομα της !
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Medium Evans Adamakis.
