☠️Ο ΘΕΌΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΩΝ ΗΜΕΡΏΝ ☠️

 ☠️Ο ΘΕΌΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΩΝ ΗΜΕΡΏΝ ☠️

Ακούγοντας το όνομα Σατανάς και Διάβολος συνήθως που πηγαίνει ο νους σας ?

Τι μορφή του δίνεται ? 

Εν αντιθέσει με το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν οτι η Αγία γραφή δεν δίνει λεπτομέρειες για τις μορφές που έχουν οι δυνάμεις του σκότους στην πραγματικότητα μιλάει για συγκεκριμένες οντότητες με συγκεκριμένες μορφές όπως πχ :

Γιε ανθρώπου, ανάλαβε θρήνο ενάντια στον βασιλιά της Τύρου, και πες του: 

Έτσι λέει ο Κύριος ο Θεός: Εσύ επισφράγισες τα πάντα, είσαι γεμάτος σοφία, και τέλειος σε ωραιότητα.

 Στάθηκες στην Εδέμ, στον παράδεισο του Θεού· Ήσουν περισκεπασμένος από κάθε πολύτιμη πέτρα, από σάρδιο, τοπάζιο, και διαμάντι, βηρύλλιο, όνυχα, και ίασπη, σάπφειρο, σμάραγδο και άνθρακα, και χρυσάφι. 

H υπηρεσία των τυμπάνων σου και των αυλών σου ήταν ετοιμασμένη για σένα, κατά την ημέρα που κτίστηκες. 

Ήσουν χρισμένο χερούβ, για να επισκιάζεις· και εγώ σε έστησα, ήσουν στο άγιο βουνό του Θεού· περπατούσες ανάμεσα σε πύρινες πέτρες. 

Ήσουν τέλειος στους δρόμους σου, από την ημέρα που κτίστηκες, μέχρις ότου βρέθηκε μέσα σε σένα αδικία»

 (Ιεζεκιήλ 28:12-15).

Ο Ιεζεκιήλ σε αυτό το κείμενο αναφέρεται στον αληθινό Εωσφόρο ο οποίος δεν αναφέρεται πουθενά ότι είναι πνευματική οντότητα, ούτε καν δαιμονική οντότητα, πόσο μάλλον Αρχάγγελος καθ' όσον λέει ξεκάθαρα ότι αναφέρεται σε ένα υπαρκτό πρόσωπο, ένα υλικό σώμα που είναι βασιλιάς της Τύρου. 

Έχω γράψει δημόσια αναλυτικά επανειλημμένα για αυτό το ον που όντως υφίσταται ως γεγονός ότι τώρα πια είναι μια πολύ ισχυρή δύναμη της κολάσεως, κάποιος άλλος άνθρωπος που κάποια στιγμή που είμαστε μαζί στο χώρο του τάφου του συγκεκριμένου όντος μου είπε ότι αυτός που βρίσκεται θαμμένος κάτω από τις μαρμάρινες πλάκες είναι ο ίδιος ο Αυτοκράτορας της κολάσεως.

Χρειάστηκαν χρόνια για να καταλάβω ότι αυτό που εγώ προσωπικά και κάποιοι άλλοι άνθρωποι που ήταν μαζί μου σε έρευνα πεδίου υπερφυσικών φαινομένων βλέπαμε ως χρυσό δράκο δεμένο στην πραγματικότητα είναι ο μυθικός Κόκκινος Δράκος των κειμένων της Μαύρης Μαγείας.

Είναι ο ίδιος αυτός για τον οποίο γράφει η Αγία γραφή τα εξής :

Ρίχτηκε κάτω, λοιπόν, ο μεγάλος δράκοντας, το αρχικό φίδι, εκείνος που αποκαλείται Διάβολος και Σατανάς». (Απ 12:7-9) 

 Προσέξτε την λεπτομέρεια ότι μιλάμε πάντα για τον βασιλιά της Τύρου και όχι για τον πλανήτη Αφροδίτη ή οτιδήποτε άλλο υπερφυσικό.

Ο Κόκκινος Δράκος είναι ένα από τα μυθικά πλάσματα που συναντάμε σε οικόσημα της Αγγλίας κυρίως.

Απομεινάρια της παγανιστικής λατρείας που επιβίωσαν και μετά από την έλευση του χριστιανισμού είναι όλοι τους σήμερα δαίμονες που βρίσκονται μέσα στο κείμενο της Σολομωνικης επικλητικής Μαγείας Ars Gietia.

Ο Μονόκερος, ο Κόκκινος Δράκος, το λιοντάρι και το μαύρο Αγριογούρουνο στην πραγματικότητα είναι μορφές δαιμόνων οι οποίοι συνδέονται με κάποιες οικογένειες γαλαζοαιματων της Μεγάλης Βρετανίας.

«…Ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» 

Ο Λέοντας είναι μια ακόμη ισχυρή δύναμη καθώς πρόκειται για τον Ορνία ο οποίος συνδέεται με τον αστερισμό του Λέοντα ο οποίος ανατέλλει όχι τυχαία πάνω από τα νερά του Νείλου σε ευθυγράμμιση με την Σφίγγα της Γκίζας. 

Σαφώς σήμερα είναι δαιμονική οντότητα αλλά κάποτε ήταν θεός και μάλιστα πολύ διαδεδομένος στην οικουμένη καθώς χρησιμοποιώντας την πιο όμορφη και αθώα από όλες τις μεταμορφώσεις του ως κορίτσι περίπου 12 ετών συνδέεται με την Κόρη ή Περσεφόνη, και πολλές άλλες μορφες γυναικών θεοτήτων σε βαθμό που εγώ προσωπικά υποψιάζομαι ότι στην πραγματικότητα είναι γυναίκα. 

Η μητέρα του ή σύντροφος του δηλαδή η θεά που ονομάζεται στην Ελλάδα Δήμητρα η θεά της γονιμότητας της γης και όντως είναι γυναίκα με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για καθαρά λεσβιακή σχέση μεταξύ των δύο όντων, αν και υπάρχουν πληροφορίες ότι ο Ορνίας στην πραγματικότητα είναι ερμαφρόδιτο ον . 

Όλοι αυτοί περιγράφονται μέσα από την μυθολογία των λαών και την Αγία γραφή, ειδικότερα στην Αποκάλυψη του Ιωάννου η οποία είναι κλεμμένο κείμενο από αρχαιότερη πηγή.

Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί περιγράφονται ως διάβολοι και κανένας από αυτούς δεν είναι ο ίδιος ο Σατανάς ως πνεύμα του κακού και καταστροφέας των κόσμων για αυτό άλλωστε δεν υπάρχει καμία απολύτως περιγραφή του μέσα από την Αγία γραφή.

Και όμως όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αρχεκακος της Πονηρίας , γαλάζιος άγγελος της λαγνείας είναι ο ένας και μοναδικός Σαμαηλ. 

Σαμαηλ σημαίνει " Ο πολύτιμος " από όσο ξέρω αν και το γεγονός ότι υπάρχει ηλιακή θεότητα που ονομάζεται Σαμάς με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα το όνομα του σημαίνει τον λαμπερό και φωτοβόλο με την εωσφορρική έννοια της λέξης.

Στην πραγματικότητα αφορά το τι εκπέμπει το άτομο ως ενέργεια γεγονός που αφορά την Κουνταλινη και την λειτουργία της υπερβατικής σεξουαλικότητας.

Να θυμίσω ότι ο Σαμαηλ υπήρξε ο διαφθορέας των γυναικών των ανθρώπων, το όνομα του είναι συνώνυμο της λαγνείας καθώς επίσης η Λίλιθ που συνδέεται με αυτόν θεωρείται επίσης ως δαιμονική οντότητα που συνήθως σχετίζεται με την λαγνεία και την μαγεία.

Ο Ούτου στη Μεσοποταμιακή μυθολογία είναι ο θεός-Ήλιος των Σουμερίων που σε υστερότερη φάση οι Ακκάδες αποκαλούσαν Σαμάς. 

Η λέξη "ούτου" αποτελεί μεταγραφή του σουμεριακού εικονογράμματος που σημαίνει ήλιος, δηλαδή του 𒌓. Το 𒀭𒌓 μεταγράφεται ως dUTU, δηλαδή DINGIR. UTU και σημαίνει θεός Ήλιος.

Ο Σαμαηλ λοιπόν είναι αυτός που λάμπει ως ήλιος. 

Αφήνοντας πίσω όλα αυτά που αφορούν την αρχαία παγκόσμια παγανιστική λατρεία των θεών που όλοι ανεξαιρέτως σήμερα είναι δαίμονες της Ars Goetia θα επικεντρωθούμε στην μορφή του ενός.

Του υπέρτατου θεού του κακού και κύριο του θανάτου ο οποίος εμφανίζεται ως ο αντίποδας του υπέρτατου θεού του φωτός εξού και το όνομα του ως Σατανας στην χριστιανική θρησκεία. 

Στην αρχαία ελληνική μυθολογία είναι ο ίδιος ο Θεός Πλούτωνας ο πλούσιος γιατί κατέχει όλα τα βασίλεια της Γης και κρατάει το σκήπτρο της υπέρτατης εξουσίας γεγονός που αποδεικνύεται μέσα από την αστρολογία καθώς ο πλανήτης Πλούτωνας σχετίζεται με το υπέδαφος και τον πλούτο του καθώς και με την διατήρηση της εξουσίας σε κλειστά για τον πολύ κόσμο κέντρα εξουσίας.

Η μετάβαση του πλανήτη σε άλλο σημείο του ζωδιακού κύκλου σημαίνει κάθε φορά αποδυνάμωση και πτώση ισχυρών δομών εξουσίας η οποία περνάει σε άλλα.

 Μελετώντας την μακραίωνη πορεία του από την Ινδία  την προϊστορική εποχή έως την Κεντρική Αμερική , μέχρι και σήμερα που συναντάται στο Voodoo της Βραζιλίας έχοντας χαση την αρχική του υπέρ δύναμη ελάχιστα πράγματα έχουν διασωθεί οπουδήποτε αλλού εκτός από το Μεξικό. 

Στην πραγματικότητα εμφανίζεται  με την μορφή ενός άνδρα τεράστιου μεγέθους με χαρακτηριστικά γνωρίσματα ζόμπι ή σκελετός με δόντια Βρυκόλακα και στύση του γεννητικού οργάνου του μορφή που συναντάμε στην Ινδία αλλά και σε αρχαιολογικά ευρήματα στο Gobekli Tepe αλλά όπως θα δείτε σε λίγο εμφανίζεται ακριβώς έτσι και στους μύθους των Μάγιας.  

Σαμαηλ για την εβραϊκή μυθολογία και την Μαγεία, Σίβα για τον Ινδουισμό , Όσιρις για την αρχαία Αιγυπτιακή θρησκεία, Διόνυσος για την αρχαία ελληνική μυθολογία και Άδωνις στην πραγματικότητα είναι ο ένας και μοναδικός θεός της Γης ο οποίος εμφανίζεται ως εξορισμένος στο ενδιάμεσο διάστημα ή παράλληλες διαστάσεις πραγματικότητας ενός κόσμου σκότους και ψύχους έξω από την δομημένη ύπαρξη του κόσμου μας.

Οι θεοί του θανάτου των Μάγια (ένας με πολλά ονόματα : Ah Puch , Ah Cimih, Ah Cizin, Hun Ahau, Kimi ή Yum Kimil), γνωστοί με ποικίλα ονόματα, είναι δύο βασικοί τύποι θεών του θανάτου που αντιπροσωπεύονται αντίστοιχα από τις θεότητες Γιουκατέκ του 16ου αιώνα , Hunhau και Uacmitun Ahau, οι οποίες αναφέρονται από τον Ισπανό επίσκοπο Diego de Landa . 

Ο Hunhau είναι ο άρχοντας του Κάτω Κόσμου .

Εικονογραφικά , ο Hunhau και ο Uacmitun Ahau αντιστοιχούν στους Θεούς A και A' ("A prime"). 

Σε πρόσφατες αφηγήσεις, ιδιαίτερα στην προφορική παράδοση του λαού Lacandon , υπάρχει μόνο ένας θεός του θανάτου (που ονομάζεται "Kisin" στα Lacandon ), ο οποίος ενεργεί ως ο αντίποδας του Ανώτερου Θεού στη δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπινου σώματος και ψυχής δηλαδή μιλάμε για τον αντίστοιχο του χριστιανικού Σατανά.

Αυτός ο θεός του θανάτου κατοικεί σε έναν Κάτω Κόσμο που είναι επίσης ο κόσμος των νεκρών. 

Ως κυβερνήτης του κόσμου των νεκρών 

( Metnal ή Xibalba ), ο κύριος θεός του θανάτου αντιστοιχεί στην αζτεκική θεότητα Mictlāntēcutli . 

Το Πόπολ Βου έχει δύο κορυφαίους θεούς του θανάτου: Και οι δύο ονομάζονται «Θάνατος», αλλά ενώ ο ένας είναι γνωστός ως «Ένας Θάνατος», ο άλλος ονομάζεται «Επτά Θάνατοι». 

 Η διαφορά μεταξύ των δύο έγκειται στο γεγονός ότι ο μεν Α θάνατος είναι ο γνωστός ως Σαμαηλ ή Σατανάς και εκφράζεται ως ο υπέρτατος καταστροφέας ψυχής και σώματος και ολόκληρων κόσμων εξού και ο Σίβα ο καταστροφέας των κόσμων του ινδικού πανθέου.

Ο Α" θάνατος ο οποίος εμφανίζεται ως δαίμονας Balam στην επίκλητικη Μαγεία της Σολομωνικης Ars Gietia στην πραγματικότητα είναι μια εωσφορρική μορφή  πνεύμα του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου.

Με την μορφή του Ιαγουάρου ο οποίος εμφανίζεται με μια φωτιά 🔥 στην ουρά του είναι ο ψυχοπομπός ο οποίος εμφανίζεται ως ο Εωσφόρος όπως προαναφέρθηκε οδηγώντας τις ψυχές στον φρικτό τόπο των 7 θανάτων ή επτά ήλιων του θανάτου.

Δαίμονας ή όχι σχετίζεται με το λεγόμενο σκοτεινό μονοπάτι της απώλειας ή μαύρο μονοπάτι και οποιοδήποτε αστρονομικό φαινόμενο στην περιοχή του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου προμηνύει καταστροφές στην επιφάνεια του πλανήτη μας αλλά και κάτι άλλο πολύ χειρότερο..

 Kisin είναι το όνομα του θεού του θανάτου μεταξύ των Λακανδόνων, καθώς και των πρώιμων αποικιακών Τσόλων,  το kis είναι μια ρίζα με έννοιες όπως «μετεωρισμός» και «δυσοσμία». 

Ο Landa χρησιμοποιεί ένα άλλο όνομα και αποκαλεί τον άρχοντα του Κάτω Κόσμου και «πρίγκιπα των διαβόλων» Hunhau ,  ένα όνομα που, επαναλαμβανόμενο στα πρώιμα λεξικά των Γιουκατάκ ως Humhau και Cumhau , δεν πρέπει να συγχέεται με το Hun-Ahau.

 Το hau , ή haw , σημαίνει «τελειώνω» και «ξαπλώνω ανάσκελα (με το στόμα προς τα πάνω)». 

 Άλλα ονόματα περιλαμβάνουν το Yum Kimil , «Άρχοντας του Θανάτου» στο Γιουκατάν και το (Ah) Pukuh στην Τσιάπας. 

Το όνομα Hun Ahau («Ένας Άρχοντας») εμφανίζεται συχνά στην Τελετουργία των Βακάμπ , αλλά ποτέ δεν προσδιορίζεται ως θεός του θανάτου. 

Το Ah Puch , αν και αναφέρεται συχνά σε βιβλία για τους Μάγια, δεν φαίνεται να είναι ένα αυθεντικό όνομα των Μάγια για τον θεό του θανάτου.

 (Ο Ah Puch αναφέρεται στην εισαγωγή του Βιβλίου του Chilam Balam του Chumayel ως ηγεμόνας του Βορρά, και ένας από τους ακόλουθους του Xibalba στο Popol Vuh ονομάζεται Ahal Puh.) 

Κρατήστε την λεπτομέρεια ότι αναφέρεται ως ηγεμόνας των λαών του Βορά γιατί είναι πολύ σημαντικό στοιχείο που αφορά την ιστορία της αληθινής Μαγείας και πολλά άλλα πράγματα όπως η ερμηνεία κάποιων μύθων της Σκανδιναβίας κλπ.

Κατά την Κλασική περίοδο, η κοιλιά του αντικαθίσταται μερικές φορές από ροές πύον και αίματος ή σάπιας ύλης. 

Συνήθως συνοδεύεται από αράχνες, σαρανταποδαρούσες, σκορπιούς, ένα γύπα, μια κουκουβάγια και μια νυχτερίδα.

 Απεικονίζεται με κοσμήματα, συνήθως στους καρπούς και τους αστραγάλους του.

 Στο κάτω άκρο του, έχει γύρω του το σύμβολο "μόλο" και μυρίζει οσμή θανάτου. 

Πάνω από το κεφάλι του υπάρχει ένα πλωτό αντικείμενο σε σχήμα "S", πιθανώς ένα έντομο που κρατάει έναν πυρσό. 

Στο μέτωπό του, όπως και άλλες θεότητες του κάτω κόσμου, φοράει ένα "akabal", γνωστό και ως έμβλημα του "σκότους".

 Το κεφάλι του στην κουλτούρα των Μάγια χρησιμοποιήθηκε για να αναπαραστήσει τον αριθμό 10, ενώ η κάτω γνάθος σήμαινε τον αριθμό δέκα που ήταν χαραγμένος σε όλες τις άλλες παραλλαγές του κεφαλιού των αριθμών δεκατρία έως δεκαεννέα.

 Συχνά απεικονιζόταν να χορεύει και να κρατάει ένα τσιγάρο που καπνίζει. 

 Στο λαιμό του υπάρχει ένα κολάρο θανάτου που αποτελείται από ενσαρκωμένα μάτια που κρέμονται από τα νευρικά τους κορδόνια. 

Οι μαύρες κηλίδες στο σώμα του αντιπροσωπεύουν την αποσύνθεση της σάρκας. 

Δεδομένου ότι σε ορισμένες εικόνες απεικονίζεται ένα πτώμα σε σήψη, απεικονίζεται με φουσκωμένη κοιλιά.  

Ειλικρινά έψαξα πολύ για να βρω φωτογραφία κειμένου που να ταιριάζει με την πραγματική μορφή του, και όπως φαίνεται κατάφερα να βρω την κατάλληλη.

Φτάνοντας στο σήμερα υπάρχουν μερικές σκοτεινες λεπτομέρειες που αφορούν όλα αυτά που θα συμβούν από αυτά τα καλοκαίρι και μετά βάση των οιωνών που έχουμε και ταιριάζουν απόλυτα την μυθολογία για την έλευση του αρχαίου αυτού Σατανά ή έστω θεότητα της καταστροφής του ινδουισμού στην υλική πραγματικότητα.

Ένα κείμενο από το πρώιμο αποικιακό υμνολόγιο του Dzitbalche αναφέρει ότι ο Κάτω Κόσμος ( Miitnal ) ανοίγει και ο Kisin ( Cizin ) απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια των τελευταίων είκοσι ημερών του έτους ( Uayah-yaab ). 

Προσοχή εδώ γιατί δεν μιλάμε για το ημερολογιακό έτος αλλά για το κλείσιμο του Κύκλου τού Μεγάλου Ενιαυτού των 27.000 ετών που είναι ένα αστρονομικό έτος του πλανήτη Γη.

Τι γίνεται λοιπόν με την επάνοδο του συγκεκριμένου όντος στην υλική πραγματικότητα ?

Με την επάνοδο του αρχίζει το μεγάλο κυνήγι ή Άγριο Κυνηγητό όπως το ονομάζουν αυτό στην Σκανδιναβική μυθολογία .

Αγριο Κυνήγι 💀

https://en.wikipedia.org/wiki/Wild_Hunt

Με ποικίλα ιερογλυφικά ονόματα και χαρακτηριστικά, ο Θεός Α εμφανίζεται να κυνηγάει ανθρώπους με πομπές από λυκανθρώπους και φαντάσματα ( wayob ).

  Σε σχέση με αυτές τις εμφανίσεις, τείνει να απεικονίζεται είτε ως κυνηγός κεφαλών είτε ως κυνηγός ελαφιών  

 Στον μεγαλοπρεπή τοίχο από γυψομάρμαρο Tonina , το κομμένο κεφάλι είναι αυτό ενός εχθρικού βασιλιά.

 Το κυνήγι ελαφιών του θεού του θανάτου μπορεί μεταφορικά να αναφέρεται σε ένα κυνήγι ανθρώπινων θυμάτων καθώς τόσο ο Θεός Α όσο και ο Θεός Α' κατέχουν εξέχουσα θέση στις τελετές της Πρωτοχρονιάς που απεικονίζονται στον Κώδικα της Δρέσδης.

 Ο Θεός Α' πιθανώς αντιστοιχεί στον θεό του θανάτου Ουακμιτούν Αχάου στην περιγραφή των τελετών της Πρωτοχρονιάς από τον Λάντα. 

Προΐσταται ενός έτους μεγάλης θνησιμότητας. 

Για να αποτρέψουν το κακό κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, οι άνδρες περπατούσαν πάνω σε ένα κρεβάτι με αναμμένα κάρβουνα που πιθανώς αντιπροσώπευαν τις φωτιές του Κάτω Κόσμου. 

Οι ιερείς του ναού φορούσαν στολές του Θεού Α' και εκτελούσαν τελετές αιματοχυσίας και ανθρωποθυσιες.

 Όσοι υποδυόντουσαν αυτή τη θεότητα χορεύανε τα βήματα της τελετουργικής θυσίας, προκαλώντας τρόμο στην ψυχή των συμμετεχόντων στην τελετή και των θεατών που παρακολουθούσαν αυτά τα ιερά γεγονότα.  

Όσο παράξενα και βάρβαρα και αν ακούγονται όλα αυτά στην πραγματικότητα πρόκειται για το Yule των βορείων λαών το οποίο πλέον έχει περάσει στην χριστιανική θρησκεία ως Χριστούγεννα.

Yule  https://en.wikipedia.org/wiki/Yule

Και από την άλλη πλευρά η τελετουργική πράξη των θυσιών προς τιμήν του θεού που στην Ελλάδα γίνεται Διόνυσος είναι η γνωστή μας Τραγωδία ή ιερό δράμα το οποίο αρχικά δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικό γιατί επάνω στο βωμό του θεάτρου την Θυμέλη ξεκοιλιάζαν παιδιά όπως μας πληροφορεί η Αγία γραφή μέσω της σοφίας Σολομώντος στο 12 :

καὶ γὰρ τοὺς παλαιοὺς οἰκήτορας τῆς ἁγίας σου γῆς μισήσας

4 ἐπὶ τῷ ἔχθιστα πράσσειν ἔργα φαρμακειῶν καὶ τελετὰς ἀνοσίους

5 τέκνων τε φονέας ἀνελεήμονας καὶ σπλαγχνοφάγων ἀνθρωπίνων σαρκῶν θοῖναν καὶ αἵματος, ἐκ μέσου μύστας θιάσου  

6 καὶ αὐθέντας γονεῖς ψυχῶν ἀβοηθήτων, ἐβουλήθης ἀπολέσαι διὰ χειρῶν πατέρων ἡμῶν,  

7 ἵνα ἀξίαν ἀποικίαν δέξηται Θεοῦ παίδων ἡ παρὰ σοὶ πασῶν τιμιωτάτη γῆ.   

8 ἀλλὰ καὶ τούτων ὡς ἀνθρώπων ἐφείσω ἀπέστειλάς τε προδρόμους τοῦ στρατοπέδου σου σφῆκας, ἵνα αὐτοὺς κατὰ βραχὺ ἐξολοθρεύσωσιν.   

9 οὐκ ἀδυνατῶν ἐν παρατάξει ἀσεβεῖς δικαίοις ὑποχειρίους δοῦναι ἢ θηρίοις δεινοῖς ἢ λόγῳ ἀποτόμῳ ὑφ᾿ ἓν ἐκτρῖψαι,   

10 κρίνων δὲ κατὰ βραχὺ ἐδίδους τόπον μετανοίας, οὐκ ἀγνοῶν ὅτι πονηρὰ ἡ γένεσις αὐτῶν καὶ ἔμφυτος ἡ κακία αὐτῶν καὶ ὅτι οὐ μὴ ἀλλαγῇ ὁ λογισμὸς αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα.  

11 σπέρμα γὰρ ἦν κατηραμένον ἀπ᾿ ἀρχῆς.

 Το κείμενο είναι σαφές και κατηγορηματικό μιλάει για ανθρωποθυσίες παιδιών και σπλσχνοφαγία στο μέσο της δραματικής τέχνης ή τραγωδίας από το θίασο των μυστών, δηλαδή μιλάμε για το ίδιο ακριβώς πράγμα που βλέπουμε να λαμβάνει χώρα προς τιμή του Ουακμιτούν Αχάου προκειμένου να μπορέσουν να ξορκίσουν το γεγονός της επερχόμενης μεγάλης θνησιμότητας , αποτέλεσμα της έλευσης του καταστροφέα θεού στη υλική πραγματικότητα.