RUNESTONE NØRRE NÆRA ... ΜΝΗΜΕΊΟ ΜΙΑΣ ΑΡΧΑΊΑΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΑΠΌΛΥΤΗΣ ΦΡΊΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΌΜΟΥ 💀
RUNESTONE NØRRE NÆRA ... ΜΝΗΜΕΊΟ ΜΙΑΣ ΑΡΧΑΊΑΣ ΙΣΤΟΡΊΑΣ ΑΠΌΛΥΤΗΣ ΦΡΊΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΌΜΟΥ 💀
Η Runestone Nørre Nærå βρίσκεται στο National Museum of Denmark (Nationalmuseet) • Φωτογραφία Roberto Fortuna, commisioned by the Danish National Museum έχει μια μαγική εγχάρακτη επιγραφή με ρούνους, χρησιμοποιείται για να κρατήσει τους νεκρούς στον τάφο τους.
Η ιστορία πίσω από αυτή την πέτρα είναι ιστορικά τεκμηριωμένο γεγονός το οποίο όμως στην πραγματικότητα θα μπορούσε να είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή το θέμα ταινίας θρίλερ με γενικό τίτλο " living dead " ..... Δηλαδή '" Οι Νεκραναστημένοι" ...
Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω ολόκληρη την ιστορία σε συμπυκνωμένη μορφή μέσα από εδώ, χωρίς να παραλείψω όλα τα στοιχεία που υπάρχουν.
Όπως φαίνεται η χρήση της Νεκρομαντείας ήταν πολύ διαδεδομένη μέθοδος ακόμη και για τους ίδιους τους θεούς ( Νεφελίμ) στους βόρειους λαούς της Ευρώπης γενικά.
Στο Hávamál , ο Odin, όταν μιλά για τα ξόρκια που γνωρίζει, δηλώνει:
Þat kann ek it tolfta:
ef ek sé á tré
uppi váfa virgilná,
svá ek ríst ok í rúnum fák,
at sá gengr gumi ok mælir við mik.
Η ενασχόληση με την Νεκρομαντεία είναι εμφανής στα αρχαία αυτά κείμενα καθώς και το φαινόμενο των νεκραναστάσεων ανθρώπων κατά βούληση.
Βλέπουμε για παράδειγμα να χρησιμοποιείται μετά το θάνατο του Μιμίρ ή όταν ο Όντιν διατηρεί το κεφάλι του και το χρησιμοποιεί ως πηγή κρυμμένης γνώσης στην πραγματικότητα εδώ έχουμε μια περίπτωση της Κεφαλομαντείας , στην συνέχεια βλέπουμε ότι ανασταίνει επίσης τους νεκρούς χρησιμοποιώντας ένα galdr στο δράμα του Baldrs όταν δίνει εντολή σε μια γυναίκα μάγισσα • völva , να αποκαλύψει γιατί ο γιος του Baldr βλέπει άσχημα όνειρα και έτσι ανακαλύπτει ότι ο θεός θα πεθάνει σύντομα. .
Στο Grógaldr , ο Svipdag πηγαίνει στο κουφάρι της νεκρής μητέρας του και την ξυπνά, οπότε εκείνη περιγράφει τον εαυτό της ότι έμεινε στο νεκρό σώμα της όλο αυτό το διάστημα αφότου αφού έφυγε από τον κόσμο των ζωντανών.
Στη συνέχεια του διδάσκει τον galdrar να τον προστατεύει από τον κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένης της κατάρας μιας νεκρής χριστιανής γυναίκας, παρόμοια με την αφύπνιση της Sigrdrífa στο Sigrdrífumál .
Το Sigrdrífumál (επίσης γνωστό ως Brynhildarljóð ) είναι ο συμβατικός τίτλος που δίνεται σε ένα τμήμα του κειμένου της Ποιητικής Έντα στον Codex Regius .
Όλο αυτό λοιπόν όπως καταλαβαίνετε δείχνει ολοκάθαρα ότι τα σύνορα μεταξύ ζωής και θανάτου είναι στην πραγματικότητα πολύ αμυδρά και εύκολα προσπελάσιμα με αποτέλεσμα όταν εμπλέκονται μέθοδοι όπως αυτές που συναντάμε στην Νεκρομαντεία, να υπάρχει κίνδυνος για μια ενδεχόμενη πανδημία νεκροζώντανων γεγονός ως αποτέλεσμα της αλόγιστης χρήσης των δυνάμεων, γεγονός που έχουμε δει να συμβαίνει σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία στην περίπτωση του Σίσυφου.
Μερικές φορές υπάρχει και αλυσίδα μετάδοσης με αποτέλεσμα να γίνεται ξέσπασμα, π.χ., η περίπτωση του Þórólfr bægifótr (Thorolf Lame-foot ή Twist-Foot), 💀1 & 💀2 και ονομάζεται ακόμη και «επιδημία» σχετικά με το Þórgunna (Thorgunna). [δ] 💀3 & 💀4 [
💀1 Pálsson & Edwards (trr.) (1973) . Eyrbyggja Saga , "Κεφ. 34: Το φάντασμα του Θόρολφ". Π. 115 επ.; «Κεφ. 63: Ο Θόρολφ επιστρέφει από τους νεκρούς». Π. 186 επ.
💀 2 Caciola (1996) , σελ. 15: «Ο θάνατος της Thorgunna προκάλεσε επίσης αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί επιδημία επιθετικών νεκραναστημένων ».
💀3 Pálsson & Edwards (trr.) (1973) . Eyrbyggja Saga , "Κεφ. 51: Thorgunna dies", σελ. 158 – «Κεφ. 54. Περισσότερα φαντάσματα», σελ. 166 .
Διαβάζοντας τα κείμενα γίνεται σαφές ότι όντως υφίσταται ως γεγονός ότι κάποια στιγμή οι άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με επιδημία από επιθετικό νεκροζώντανα πλάσματα τα οποία σκότωναν ανθρώπους οι οποίοι με την σειρά τους γίνονταν και αυτοί ζόμπι με αποτέλεσμα οι λίγοι εναπομείναντες να αναγκαστούν να καταφύγουν κυριολεκτικά σε υψηλές και απόμερες περιοχές προκειμένου να μπορέσουν να σωθούν .
Σημείο κλειδί για την υπόθεση είναι η παγανιστικής λατρείας μορφή της Φώκιας η οποία συνδέεται άμεσα τα Selkies δηλαδή τις λεγόμενες Φώκιες του Ποσειδώνα όπως τις ξέρουμε μέσα από την αρχαία ελληνική μυθολογία και την Οδύσσεια του Ομήρου.
Βοσκός του συγκεκριμένου αυτού είδους όντων με εξωγήινης προέλευσης Dna γνωρίζουμε ότι ήταν ο ίδιος ο Φόρκυνας ο γέροντας της Θάλασσας ο οποίος είναι αρχαία ελληνική θεότητα πρίν από τους 12.
Ο Φορκυνας ο οποίος υποτίθεται ότι ενσαρκώθηκε στην συνέχεια στην μορφή του ΑΠΟΛΛΏΝΙΟΥ ΤΟΥ ΤΥΑΝΕΎΣ εμφανίζεται στην Διαθήκη του βασιλιά Σολομώντα με το όνομα του δαίμονα Κυνόσπαστον.
Η σύνδεση ανάμεσα στους νεκροζώντανους και τον Φόρκυ δεν υπάρχει πουθενά αλλού κατεστραμμένη .
Εξωτερικός σύνδεσμος
https://grapevine.is/icelandic-culture/2021/11/10/saga-stories-9-berserks-and-zombies-in-eyrbyggja-saga/
