Που πάει η ψυχή μετά το θάνατο ?
Ένα θέμα που μέ έχει απασχολήσει αρκετά είναι αυτό της μεταφοράς τής ψυχής μετά θάνατον.
Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι την ιδέα της σωτηρίας της ψυχής υπερασπίζονται σθεναρά οι λυκάωνες..!
Είναι φυσικά κάτι εντελώς διαφορετικό από την φύση και την υπόσταση τους, οπότε το να προβάλλεται ώς επιχείρημα μόνο δόλο μπορεί να κρύβει.
Η ιδέα τού χριστιανικού δόγματος δεν είναι αυτή που συναντάμε στους λυκάωνες, γιά τον Χριστιανισμό δέν υπάρχει υπέρβαση πρίν την Δευτέρα Παρουσία .
Η παλιά Διαθήκη είναι συγκεκριμένη και απόλυτα σαφέστατη.
Αποκάλυψη Ιωάννη κεφάλαιο 20.
Στο πρώτο τμήμα της Αποκάλυψης βλέπουμε την Κρίση του κτήνους Άσαγκ και την εξορία του, ακολουθεί αυτή των ψυχών και τέλος των δυνάμεων του Σεμιαζά, του ίδιου του θανάτου και άλλων.
Όσον αφορά την κρίση των ψυχών των ανθρώπων είναι σαφές ότι παγιδεύονται στους τόπους, και τα στοιχεία του θανάτου τους, πουθενά δεν αναφέρεται ότι περνάνε σε κάποιον παράδεισο ή κόλαση.
Αποκ. 20,11 Καὶ εἶδον θρόνον μέγαν λευκὸν καὶ τὸν καθήμενον ἐπ᾿ αὐτῷ, οὗ ἀπὸ προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανός, καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς.
Αποκ. 20,11 Και είδα θρόνον μεγάλον, ολόλευκον, και εκείνον, που εκάθητο επάνω εις αυτόν, τον Χριστόν, και από το πρόσωπον του οποίου έφυγε και εχάθηκε η φθαρτή ουσία και το προσωρινόν σχήμα της γης και του ουρανού, και δεν ευρέθη τόπος και τρόπος δια την παλαιάν των υπόστασιν, (διότι ο Χριστός θα αναδημιουργούσε τώρα νέους ουρανούς και νέαν γην).
Αποκ. 20,12 καὶ εἶδον τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν· καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστι τῆς ζωῆς· καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
Αποκ. 20,12 Και είδα τους νεκρούς των αιώνων, τους μεγάλους και τους μικρούς, να στέκωνται εμπρός στον θρόνον του Χριστού. Και είδα ότι ηνοίχθησαν βιβλία, που είχαν γραμμένας τας πράξεις των ανθρώπων.
Και άλλο βιβλίο ηνοίχθη, το οποίον είναι το βιβλίον της ζωής, διότι εις αυτό είναι γραμμένοι όσοι θα κληρονομήσουν την αιωνίαν ζωήν.
Και από όσα είναι γραμμένα μέσα εις τα βιβλία εκρίθησαν όλοι οι νεκροί, σύμφωνα με τα έργα των.
Αποκ. 20,13 καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐκρίθησαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
Αποκ. 20,13 Και έδωσεν η θάλασσα τους νεκρούς, που είχαν πνιγή εις αυτήν·
και ο θάνατος και ο Αδης έδωσαν, επίσης, όλους τους νεκρούς. Και εκρίθησαν ο καθένας σύμφωνα με τα έργα των.
Αποκ. 20,14 καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός· οὗτος ὁ θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν.
Αποκ. 20,14 Και τότε ο θάνατος και ο Αδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός, (δια να μη εξέλθουν ποτέ πλέον από εκεί. Θα έχουν καταργηθή δια παντός).
Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος, ο αιώνιος.
Αποκ. 20,15 καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραμμένος, ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός.
Αποκ. 20,15 Και οποίος δεν ευρέθηκε γραμμένος στο βιβλίον της ζωής ερρίφθη εις την λίμνην της φωτιάς.
Η Αποκάλυψη είναι σαφέστατη οπότε δεν υπάρχει καμία περίπτωση αμφιβολιών ότι η ψυχή μπορεί να αποκολληθεί απο το σώμα πράγματα που γνωρίζουν καλά και χειρίζονται οι λυκάωνες, αλλά η ψυχή περνάει όχι στους τόπους του θανάτου, αλλά σε ένα παράλληλο μεσοδιάστημα που ονομάζεται " Αστρικό κενό " ή μεσοδιάστημα ένα τόπο εξορίας ψυχών και θεών απο αρχής κόσμου .
Τα μεσοδιάστημα αυτά γίνονται μετά οι γνωστές παράλληλες διαστάσεις και σύμπαντα, δημιουργούνται και εξελίσσονται σύμφωνα με τις αιτίες που τίς δημιούργησαν και την φύση των ψυχών που περικλείουν .
Τα μεσοδιάστηματα αυτά είναι η βασική αιτία της πτώσης, αυξάνουν σαν τίς φλουδες του κρεμμυδιού απομακρύνοντας ολοένα τις ψυχές απο το αρχικο φώς, την αρχή πάντων.
Απο ενα τέτοιο μεσοδιάστημα που δημιουργήθηκε κατά την κατακερμάτιση ενός αρχαίου κόσμου που υπήρξε οταν οι αστερισμοί των Υάδων και των Πλειάδων ήταν ενωμένες σε ένα σύστημα προέρχονται και οι ενέργειες - δαίμονες που ονομάζονται Λυκάωνες.
Ο δε τόπος εξορίας των ανθρωπίνων ψυχών των οποίων κλέβουν τα σώματα είναι στις Υάδες .
Σε αυτό το συγκεκριμένο άρθρο δεν θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε αυτήν την διαδικασία επιβεβλημένης " αστρικής προβολής " που οι λυκάωνες ονομάζουν " Βοήθεια " και σωτηρία ψυχών ή " πέρασμα στο Φώς " ( Φυσικά μόνο ειρωνικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για βοήθεια αφου ουσιαστικά είναι καταδίκη, και εξορία των ψυχών σε έναν απο τους πολλούς σκοτεινούς κόσμους).
Συγκεκριμένα αυτό που με ενδιαφέρει και το οποίο μάλλιστα γίνεται σαφές στο Κεφάλαιο 20 της Αποκάλυψης του Ιωάννη είναι το οτι η ψυχή μπορεί να παγιδευτεί μέσα στην ύλη πέραν του υλικού σώματος της, μία μέθοδος που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι αρχαίοι μάγοι ή Τιτάνες σε εποχές που ζητούμενο ήταν η συσώρευση δύναμης και όχι η σωτηρία της ψυχής που πρωτοεμφανίζεται με τον πρό Χριστού Μεσσία τον " 4 καθρέφτες " που νομίζω ότι σήμερα τον λένε Αγγελο Μορώνι, αυτόν διαδέχθηκε το ιπτάμενο ερπετό ο Κέκροπας με τον " Ποίμανδρη " του και φυσικά ο Λύκος των λυκαώνων ο γιός τού Ποσειδώνα και τής Ταϋγέτης που έγινε αιτία μεγάλων πολέμων και απώλειας πάρα πολλών ψυχών με αποτελέσμα την καταστροφή των Πλειάδων που προανέφερα και την δημιουργία ενός ολόκληρου παράλληλου κόσμου εν το μέσο της Αβύσσου της κενότητας ( σκοτεινιάς) .
Από εκείνους τούς αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα υπάρχουν τεχνικές, δηλαδή μαγικές φόρμουλες - τελετές με τις οποίες ο μάγος μπορεί να αιχμαλωτίζει το πνεύμα κάποιου νεκρού κρατόντας το δεμένο - κλεισμ σε μία φυλακή, ακριβώς όπως το γνωστό Τζίνι στο λυχνάρι.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα μαγικά μπουκάλια στίς εικόνες.
1) Govi In Voodoo
2) Kwoma ritual vessel
(soul vessel - Μαγική φυλακή ανθρώπινη ψυχής).
Washkuk Region,
Upper Sepik
Papua New Guinea.
Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ στον τρόπο και την χρήση των μαγικών μεθόδων αυτών απλά κάνω μία εθνολογικής φύσης αναφορά σε συγκεκριμένο θέμα.
ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Αντίθετα με την γενική λαϊκή αντίληψη τής ύπαρξης ενός υπόγειου κόσμου σκότους και καταχθονίων δυνάμεων το βασίλειο του " Σατανά" σύμφωνα πάντα με την Αγία Γραφή βρίσκεται στον δεύτερο ουρανό, εκεί είναι ο τόπος του Θεού του θανάτου και κατοικία των πονηρών πνευμάτων.
Σύμφωνα με τον Ιωάννη Τριθέμιο στην Στεγανογραφία και την Ελάσσονα Κλείδα του Σολομώντα ο " Δεύτερος Ουρανός " ανήκει στην εξουσία του Σαμαήλ ή Ζαμαήλ υποτελείς του οποίου είναι οι Αμαέλ ,Ασμαέλ ,Νεμπιέλ.
Για την βασιλεία του Σατανά μιλάει και ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος παροτρύνει τους χριστιανούς της Εφέσου με τα εξείς λόγια: " Ενδυθήτε την πανοπλία του Θεού δια να μπορέσετε να αντισταθήτε εις τα τεχνάσματα του Διαβόλου, διότι δεν διεξάγομεν πάλην με σάρκα και αίμα , αλλά με τας αρχάς, τας εξουσίας ,τούς κοσμοκράτορας του σκοτεινού τούτου κόσμου με τα πονηρά πνεύματα εις τους ουρανούς " ( Προς Εφεσίους, κεφ. 6 ,εδάφια 11 - 12).
Οι άλλοι δύο ουρανοί κατά την Αγία Γραφή είναι :
Ο Πρώτος Ουρανός που έχει σύννεφα, βρέχει, με τις καρποφόρες εποχές
( Πράξεις Αποστόλων κεφ. 14 εδάφιο 17)
Ο τρίτος ουρανός είναι ο χώρος πού έχει το θρόνο τού ο Θεός ( Χαχαχέλ ο Θεός της Βαιθήλ, Παντοκράτωρ, Θεός τού Ισραήλ ) εκεί είναι και ο Παράδεισος ( " Προς Κορινθίους " Β' κεφ.12 εδάφια 2,4).
Η ιδέα της Κολάσεως στον πλανήτη Άρη είναι παλιότερη του Χριστιανικού δογματος, πρωτοσυναντάται στην αρχαία Μεσσοποταμία και η επικρατούσα αντίληψη που υπήρχε ήταν ότι επρόκειτο για ένα τόπο απο τον οποιο δεν επέστρεψε κανένας.
Η επιστήμη σήμερα έρχεται να επιβεβαιώσει τού λόγου το αληθές ότι οι άνθρωποι μπορούμε να πάμε στον Άρη η επιστροφή όμως φαίνεται πως είναι όνειρο ανέφικτο λόγο τής μεγάλης ποσότητας καυσίμων που απαιτούνται για το ταξίδι.
★ Εφημερίδα Το Βήμα
Οι άνθρωποι θα πάνε στον Αρη, αλλά δεν θα γυρίσουν
Οι τεράστιες απαιτήσεις σε καύσιμα αναγκάζουν τη ΝΑSΑ να σχεδιάζει αποστολές αποκλειστικά για μόνιμη εγκατάσταση.
(30 Οκτωβρίου 2010 | 06:45)
https://www.tovima.gr/2010/10/30/world/oi-anthrwpoi-tha-pane-ston-ari-alla-den-tha-gyrisoyn/
Ο Αρης κάποτε ήταν ζωντανός πλανήτης πλήρης υδάτων μετά όλα χάθηκαν και η ραδιενέργεια σκότωσε κάθε μορφή ζωής στην επιφάνεια του εγινε τόπος θανάτου και ονομάστηκε Ιρκάλλα.
Ως πλανήτης ήταν η πατρίδα των Ανουνάκι , φτερωτά όντα με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι όρνιου, ο δαίμονας Ορνίας είναι ένας από αυτούς.
Ο ίδιος ο Νεργκάλ μπορεί να εμφανίζεται ως Λιοντάρι αλλά το όνομα του σημαίνει " Κόκορας " ή θα μπορούσε να ερμηνευτεί και ως Ορνίας.
Ο ρόλος των Ανουνάκι σχετίζεται άμεσα με τον πυρηνικό όλεθρο, προφανώς λόγο υπέρ εξελιγμένης τεχνολογίας που διαθέτουν.
Στο Έπος του Γιλγαμές όταν ο Ουτναπιστίμ εξιστορεί τον μύθο του κατακλυσμού, εκεί κάποια στιγμή εμφανίζονται οι 7 κριτές του κάτω κόσμου δηλαδή τα 7 ιδρυτικά πνεύματα της κολάσεως ή Επτά Άρχοντες της Ιρκάλλα - Πλανήτη Άρη και βάζουν φωτιά στη γη ενόσω η πλημμύρα πλησιάζει!! !
Ο Nergal αναφέρεται στην εβραϊκή Αγία Γραφή ως θεότητα της πόλης του Cuth (Cuthah) όνομα πού συναντάμε και στην μυθολογία Κθούλου του Χ.Φ ΛΑΒΚΡΑΦΤ.
Στη σουμεριακή μυθολογία, η Ιρκάλλα είναι ο Κάτω Κόσμος, ο κόσμος των νεκρών, από τον οποίο δεν υπάρχει επιστροφή.
Στην Ιρκάλλα βασιλεύουν ο θεός του θανάτου Νεργκάλ κι η θεά Ερεσκιγκάλ, αδερφή της Ινάννα.
Μερικές φορές, η ίδια η Ερεσκιγκάλ ονομάζεται και Ιρκάλλα, όπως και στην Ελληνική μυθολογία η ονομασία Άδης αναφερόταν και στο θεό του Κάτω Κόσμου και στον ίδιο τον Κάτω Κόσμο.
★ Πώς έγινε ο πλανήτης Αρης συνώνυμο της Κολάσεως ?
Η επιστήμη έχει δώσει την απάντηση στο ερώτημα αυτό.
https://www.pronews.gr/x-files/668226_fysikos-ypostirizei-pos-o-planitis-aris-katastrafike-apo-pyriniko-polemo-kai-malista
http://www.planetnews.gr/%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-curiosity-%CE%BF%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%84/
Ο πλανήτης Αρης βρίθει τιτάνιων κατασκευών κυρίως πυραμίδων και άλλων κτισμάτων που ξεπερνούν κατά πολύ τα σημερινά δεδομένα.
Δομές ενός πανάρχαιου πολιτισμού που έσβησε σε πυρηνική φωτιά κάποιου πολέμου.
Στην εικόνα επάνω ο Θεός Νάμταρ κυνηγάει το αρχαίο κτήνος Άσαγκ.
Ο Άσαγκ ώς δαίμονας θεωρείται ότι ήταν ο ένας εκ των επτά ιδρυτών της κολάσεως, στοιχείο του είναι η φωτιά που μπορεί να κάνει ακόμα και ένα ποταμό να βράζει , σε ελεύθερη μετάφραση είναι η πυρηνική λαίλαπα που κατακαίει τα πάντα.
Το συγκεκριμένο ανάγλυφο φανερώνει την ύπαρξη πυρηνικής ενέργειας με καταστροφικες συνέπειες για τον πλανήτη Αρη που έλαβε χώρα σε κάποια χρονική στιγμή της μακρινής αρχαιότητας.
Καθώς το κτήνος Άσαγκ σχετίζεται με την ξήρανση ποταμών και γενικά κάθε μορφής ύδατος ο αποσυμβολισμός του συγκεκριμένου ανάγλυφου από καθαρά επιστημονική σκοπιά μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πριν 3,6 έως 1 δισεκατομμύριο χρόνια πριν όταν δηλαδή υπήρχαν ακόμα ποτάμια και ωκεανοί στον Άρη τότε υπήρχε και ένας πολύ ανεπτυγμένος πολιτισμός.
Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Έντγουιν Κάιτ του Πανεπιστημίου του Σικάγο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», ανέλυσαν τα έως τώρα δορυφορικά και άλλα δεδομένα για τη γεωμορφολογία του Άρη και κατέληξαν ότι ο «κόκκινος» πλανήτης διέθετε ποτάμια με πλάτος έως περίπου διπλάσιο από αυτά της Γης.
Τα αρειανά ποτάμια ήταν εξαπλωμένα σε όλο τον πλανήτη και δεν ήσαν ούτε βραχύβια, ούτε τοπικό φαινόμενο.
Τα εκατοντάδες αυτά ποτάμια πιθανώς κυλούσαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν από 3,6 έως ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ίσως, και πιο πρόσφατα.
Μάλιστα, εκτιμάται ότι υπήρχε σημαντική και συνεχής απορροή στα αρειανά ποτάμια, που έφθανε τα τρία έως 20 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο καθημερινά
Medium Evan's Adamakis.
Ένα θέμα που μέ έχει απασχολήσει αρκετά είναι αυτό της μεταφοράς τής ψυχής μετά θάνατον.
Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι την ιδέα της σωτηρίας της ψυχής υπερασπίζονται σθεναρά οι λυκάωνες..!
Είναι φυσικά κάτι εντελώς διαφορετικό από την φύση και την υπόσταση τους, οπότε το να προβάλλεται ώς επιχείρημα μόνο δόλο μπορεί να κρύβει.
Η ιδέα τού χριστιανικού δόγματος δεν είναι αυτή που συναντάμε στους λυκάωνες, γιά τον Χριστιανισμό δέν υπάρχει υπέρβαση πρίν την Δευτέρα Παρουσία .
Η παλιά Διαθήκη είναι συγκεκριμένη και απόλυτα σαφέστατη.
Αποκάλυψη Ιωάννη κεφάλαιο 20.
Στο πρώτο τμήμα της Αποκάλυψης βλέπουμε την Κρίση του κτήνους Άσαγκ και την εξορία του, ακολουθεί αυτή των ψυχών και τέλος των δυνάμεων του Σεμιαζά, του ίδιου του θανάτου και άλλων.
Όσον αφορά την κρίση των ψυχών των ανθρώπων είναι σαφές ότι παγιδεύονται στους τόπους, και τα στοιχεία του θανάτου τους, πουθενά δεν αναφέρεται ότι περνάνε σε κάποιον παράδεισο ή κόλαση.
Αποκ. 20,11 Καὶ εἶδον θρόνον μέγαν λευκὸν καὶ τὸν καθήμενον ἐπ᾿ αὐτῷ, οὗ ἀπὸ προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανός, καὶ τόπος οὐχ εὑρέθη αὐτοῖς.
Αποκ. 20,11 Και είδα θρόνον μεγάλον, ολόλευκον, και εκείνον, που εκάθητο επάνω εις αυτόν, τον Χριστόν, και από το πρόσωπον του οποίου έφυγε και εχάθηκε η φθαρτή ουσία και το προσωρινόν σχήμα της γης και του ουρανού, και δεν ευρέθη τόπος και τρόπος δια την παλαιάν των υπόστασιν, (διότι ο Χριστός θα αναδημιουργούσε τώρα νέους ουρανούς και νέαν γην).
Αποκ. 20,12 καὶ εἶδον τοὺς νεκρούς, τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς μικρούς, ἑστῶτας ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν· καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστι τῆς ζωῆς· καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
Αποκ. 20,12 Και είδα τους νεκρούς των αιώνων, τους μεγάλους και τους μικρούς, να στέκωνται εμπρός στον θρόνον του Χριστού. Και είδα ότι ηνοίχθησαν βιβλία, που είχαν γραμμένας τας πράξεις των ανθρώπων.
Και άλλο βιβλίο ηνοίχθη, το οποίον είναι το βιβλίον της ζωής, διότι εις αυτό είναι γραμμένοι όσοι θα κληρονομήσουν την αιωνίαν ζωήν.
Και από όσα είναι γραμμένα μέσα εις τα βιβλία εκρίθησαν όλοι οι νεκροί, σύμφωνα με τα έργα των.
Αποκ. 20,13 καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοῖς, καὶ ἐκρίθησαν ἕκαστος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.
Αποκ. 20,13 Και έδωσεν η θάλασσα τους νεκρούς, που είχαν πνιγή εις αυτήν·
και ο θάνατος και ο Αδης έδωσαν, επίσης, όλους τους νεκρούς. Και εκρίθησαν ο καθένας σύμφωνα με τα έργα των.
Αποκ. 20,14 καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐβλήθησαν εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός· οὗτος ὁ θάνατος ὁ δεύτερός ἐστιν.
Αποκ. 20,14 Και τότε ο θάνατος και ο Αδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός, (δια να μη εξέλθουν ποτέ πλέον από εκεί. Θα έχουν καταργηθή δια παντός).
Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος, ο αιώνιος.
Αποκ. 20,15 καὶ εἴ τις οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ζωῆς γεγραμμένος, ἐβλήθη εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρός.
Αποκ. 20,15 Και οποίος δεν ευρέθηκε γραμμένος στο βιβλίον της ζωής ερρίφθη εις την λίμνην της φωτιάς.
Η Αποκάλυψη είναι σαφέστατη οπότε δεν υπάρχει καμία περίπτωση αμφιβολιών ότι η ψυχή μπορεί να αποκολληθεί απο το σώμα πράγματα που γνωρίζουν καλά και χειρίζονται οι λυκάωνες, αλλά η ψυχή περνάει όχι στους τόπους του θανάτου, αλλά σε ένα παράλληλο μεσοδιάστημα που ονομάζεται " Αστρικό κενό " ή μεσοδιάστημα ένα τόπο εξορίας ψυχών και θεών απο αρχής κόσμου .
Τα μεσοδιάστημα αυτά γίνονται μετά οι γνωστές παράλληλες διαστάσεις και σύμπαντα, δημιουργούνται και εξελίσσονται σύμφωνα με τις αιτίες που τίς δημιούργησαν και την φύση των ψυχών που περικλείουν .
Τα μεσοδιάστηματα αυτά είναι η βασική αιτία της πτώσης, αυξάνουν σαν τίς φλουδες του κρεμμυδιού απομακρύνοντας ολοένα τις ψυχές απο το αρχικο φώς, την αρχή πάντων.
Απο ενα τέτοιο μεσοδιάστημα που δημιουργήθηκε κατά την κατακερμάτιση ενός αρχαίου κόσμου που υπήρξε οταν οι αστερισμοί των Υάδων και των Πλειάδων ήταν ενωμένες σε ένα σύστημα προέρχονται και οι ενέργειες - δαίμονες που ονομάζονται Λυκάωνες.
Ο δε τόπος εξορίας των ανθρωπίνων ψυχών των οποίων κλέβουν τα σώματα είναι στις Υάδες .
Σε αυτό το συγκεκριμένο άρθρο δεν θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε αυτήν την διαδικασία επιβεβλημένης " αστρικής προβολής " που οι λυκάωνες ονομάζουν " Βοήθεια " και σωτηρία ψυχών ή " πέρασμα στο Φώς " ( Φυσικά μόνο ειρωνικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για βοήθεια αφου ουσιαστικά είναι καταδίκη, και εξορία των ψυχών σε έναν απο τους πολλούς σκοτεινούς κόσμους).
Συγκεκριμένα αυτό που με ενδιαφέρει και το οποίο μάλλιστα γίνεται σαφές στο Κεφάλαιο 20 της Αποκάλυψης του Ιωάννη είναι το οτι η ψυχή μπορεί να παγιδευτεί μέσα στην ύλη πέραν του υλικού σώματος της, μία μέθοδος που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι αρχαίοι μάγοι ή Τιτάνες σε εποχές που ζητούμενο ήταν η συσώρευση δύναμης και όχι η σωτηρία της ψυχής που πρωτοεμφανίζεται με τον πρό Χριστού Μεσσία τον " 4 καθρέφτες " που νομίζω ότι σήμερα τον λένε Αγγελο Μορώνι, αυτόν διαδέχθηκε το ιπτάμενο ερπετό ο Κέκροπας με τον " Ποίμανδρη " του και φυσικά ο Λύκος των λυκαώνων ο γιός τού Ποσειδώνα και τής Ταϋγέτης που έγινε αιτία μεγάλων πολέμων και απώλειας πάρα πολλών ψυχών με αποτελέσμα την καταστροφή των Πλειάδων που προανέφερα και την δημιουργία ενός ολόκληρου παράλληλου κόσμου εν το μέσο της Αβύσσου της κενότητας ( σκοτεινιάς) .
Από εκείνους τούς αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα υπάρχουν τεχνικές, δηλαδή μαγικές φόρμουλες - τελετές με τις οποίες ο μάγος μπορεί να αιχμαλωτίζει το πνεύμα κάποιου νεκρού κρατόντας το δεμένο - κλεισμ σε μία φυλακή, ακριβώς όπως το γνωστό Τζίνι στο λυχνάρι.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα μαγικά μπουκάλια στίς εικόνες.
1) Govi In Voodoo
(soul vessel - Μαγική φυλακή ανθρώπινη ψυχής).
Washkuk Region,
Upper Sepik
Papua New Guinea.
Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθώ στον τρόπο και την χρήση των μαγικών μεθόδων αυτών απλά κάνω μία εθνολογικής φύσης αναφορά σε συγκεκριμένο θέμα.
ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ
Σύμφωνα με τον Ιωάννη Τριθέμιο στην Στεγανογραφία και την Ελάσσονα Κλείδα του Σολομώντα ο " Δεύτερος Ουρανός " ανήκει στην εξουσία του Σαμαήλ ή Ζαμαήλ υποτελείς του οποίου είναι οι Αμαέλ ,Ασμαέλ ,Νεμπιέλ.
Για την βασιλεία του Σατανά μιλάει και ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος παροτρύνει τους χριστιανούς της Εφέσου με τα εξείς λόγια: " Ενδυθήτε την πανοπλία του Θεού δια να μπορέσετε να αντισταθήτε εις τα τεχνάσματα του Διαβόλου, διότι δεν διεξάγομεν πάλην με σάρκα και αίμα , αλλά με τας αρχάς, τας εξουσίας ,τούς κοσμοκράτορας του σκοτεινού τούτου κόσμου με τα πονηρά πνεύματα εις τους ουρανούς " ( Προς Εφεσίους, κεφ. 6 ,εδάφια 11 - 12).
Οι άλλοι δύο ουρανοί κατά την Αγία Γραφή είναι :
Ο Πρώτος Ουρανός που έχει σύννεφα, βρέχει, με τις καρποφόρες εποχές
( Πράξεις Αποστόλων κεφ. 14 εδάφιο 17)
Ο τρίτος ουρανός είναι ο χώρος πού έχει το θρόνο τού ο Θεός ( Χαχαχέλ ο Θεός της Βαιθήλ, Παντοκράτωρ, Θεός τού Ισραήλ ) εκεί είναι και ο Παράδεισος ( " Προς Κορινθίους " Β' κεφ.12 εδάφια 2,4).
Η ιδέα της Κολάσεως στον πλανήτη Άρη είναι παλιότερη του Χριστιανικού δογματος, πρωτοσυναντάται στην αρχαία Μεσσοποταμία και η επικρατούσα αντίληψη που υπήρχε ήταν ότι επρόκειτο για ένα τόπο απο τον οποιο δεν επέστρεψε κανένας.
Η επιστήμη σήμερα έρχεται να επιβεβαιώσει τού λόγου το αληθές ότι οι άνθρωποι μπορούμε να πάμε στον Άρη η επιστροφή όμως φαίνεται πως είναι όνειρο ανέφικτο λόγο τής μεγάλης ποσότητας καυσίμων που απαιτούνται για το ταξίδι.
★ Εφημερίδα Το Βήμα
Οι άνθρωποι θα πάνε στον Αρη, αλλά δεν θα γυρίσουν
Οι τεράστιες απαιτήσεις σε καύσιμα αναγκάζουν τη ΝΑSΑ να σχεδιάζει αποστολές αποκλειστικά για μόνιμη εγκατάσταση.
(30 Οκτωβρίου 2010 | 06:45)
https://www.tovima.gr/2010/10/30/world/oi-anthrwpoi-tha-pane-ston-ari-alla-den-tha-gyrisoyn/
Ο Αρης κάποτε ήταν ζωντανός πλανήτης πλήρης υδάτων μετά όλα χάθηκαν και η ραδιενέργεια σκότωσε κάθε μορφή ζωής στην επιφάνεια του εγινε τόπος θανάτου και ονομάστηκε Ιρκάλλα.
Ως πλανήτης ήταν η πατρίδα των Ανουνάκι , φτερωτά όντα με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι όρνιου, ο δαίμονας Ορνίας είναι ένας από αυτούς.
Ο ίδιος ο Νεργκάλ μπορεί να εμφανίζεται ως Λιοντάρι αλλά το όνομα του σημαίνει " Κόκορας " ή θα μπορούσε να ερμηνευτεί και ως Ορνίας.
Ο ρόλος των Ανουνάκι σχετίζεται άμεσα με τον πυρηνικό όλεθρο, προφανώς λόγο υπέρ εξελιγμένης τεχνολογίας που διαθέτουν.
Στο Έπος του Γιλγαμές όταν ο Ουτναπιστίμ εξιστορεί τον μύθο του κατακλυσμού, εκεί κάποια στιγμή εμφανίζονται οι 7 κριτές του κάτω κόσμου δηλαδή τα 7 ιδρυτικά πνεύματα της κολάσεως ή Επτά Άρχοντες της Ιρκάλλα - Πλανήτη Άρη και βάζουν φωτιά στη γη ενόσω η πλημμύρα πλησιάζει!! !
Ο Nergal αναφέρεται στην εβραϊκή Αγία Γραφή ως θεότητα της πόλης του Cuth (Cuthah) όνομα πού συναντάμε και στην μυθολογία Κθούλου του Χ.Φ ΛΑΒΚΡΑΦΤ.
Στη σουμεριακή μυθολογία, η Ιρκάλλα είναι ο Κάτω Κόσμος, ο κόσμος των νεκρών, από τον οποίο δεν υπάρχει επιστροφή.
Στην Ιρκάλλα βασιλεύουν ο θεός του θανάτου Νεργκάλ κι η θεά Ερεσκιγκάλ, αδερφή της Ινάννα.
Μερικές φορές, η ίδια η Ερεσκιγκάλ ονομάζεται και Ιρκάλλα, όπως και στην Ελληνική μυθολογία η ονομασία Άδης αναφερόταν και στο θεό του Κάτω Κόσμου και στον ίδιο τον Κάτω Κόσμο.
★ Πώς έγινε ο πλανήτης Αρης συνώνυμο της Κολάσεως ?
Η επιστήμη έχει δώσει την απάντηση στο ερώτημα αυτό.
https://www.pronews.gr/x-files/668226_fysikos-ypostirizei-pos-o-planitis-aris-katastrafike-apo-pyriniko-polemo-kai-malista
http://www.planetnews.gr/%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-curiosity-%CE%BF%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%84/
Ο πλανήτης Αρης βρίθει τιτάνιων κατασκευών κυρίως πυραμίδων και άλλων κτισμάτων που ξεπερνούν κατά πολύ τα σημερινά δεδομένα.
Δομές ενός πανάρχαιου πολιτισμού που έσβησε σε πυρηνική φωτιά κάποιου πολέμου.
Στην εικόνα επάνω ο Θεός Νάμταρ κυνηγάει το αρχαίο κτήνος Άσαγκ.
Ο Άσαγκ ώς δαίμονας θεωρείται ότι ήταν ο ένας εκ των επτά ιδρυτών της κολάσεως, στοιχείο του είναι η φωτιά που μπορεί να κάνει ακόμα και ένα ποταμό να βράζει , σε ελεύθερη μετάφραση είναι η πυρηνική λαίλαπα που κατακαίει τα πάντα.
Το συγκεκριμένο ανάγλυφο φανερώνει την ύπαρξη πυρηνικής ενέργειας με καταστροφικες συνέπειες για τον πλανήτη Αρη που έλαβε χώρα σε κάποια χρονική στιγμή της μακρινής αρχαιότητας.
Καθώς το κτήνος Άσαγκ σχετίζεται με την ξήρανση ποταμών και γενικά κάθε μορφής ύδατος ο αποσυμβολισμός του συγκεκριμένου ανάγλυφου από καθαρά επιστημονική σκοπιά μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πριν 3,6 έως 1 δισεκατομμύριο χρόνια πριν όταν δηλαδή υπήρχαν ακόμα ποτάμια και ωκεανοί στον Άρη τότε υπήρχε και ένας πολύ ανεπτυγμένος πολιτισμός.
Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Έντγουιν Κάιτ του Πανεπιστημίου του Σικάγο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», ανέλυσαν τα έως τώρα δορυφορικά και άλλα δεδομένα για τη γεωμορφολογία του Άρη και κατέληξαν ότι ο «κόκκινος» πλανήτης διέθετε ποτάμια με πλάτος έως περίπου διπλάσιο από αυτά της Γης.
Τα αρειανά ποτάμια ήταν εξαπλωμένα σε όλο τον πλανήτη και δεν ήσαν ούτε βραχύβια, ούτε τοπικό φαινόμενο.
Τα εκατοντάδες αυτά ποτάμια πιθανώς κυλούσαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν από 3,6 έως ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ίσως, και πιο πρόσφατα.
Μάλιστα, εκτιμάται ότι υπήρχε σημαντική και συνεχής απορροή στα αρειανά ποτάμια, που έφθανε τα τρία έως 20 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο καθημερινά
Medium Evan's Adamakis.
